Ημερολόγιο 2010 από την Ένωση Ελλήνων Βιβλιοθηκονόμων και Επιστημόνων Πληροφόρησης

Η Ένωση Ελλήνων Βιβλιοθηκονόμων και Επιστημόνων Πληροφόρησης βρίσκεται στην ευχάριστη θέση να σας ανακοινώσει την έκδοση του Ημερολογίου 2010 με θέμα:

«Ημερολόγιο 2010 – Ψυχής Ιατρείον»

Στο φετινό ημερολόγιο παρουσιάζονται 41 βιβλιοθήκες, από όλη την Ελλάδα, με τις συλλογές που διαθέτουν, τις δράσεις και τις υπηρεσίες προς το αναγνωστικό κοινό και τα πλήρη στοιχεία επικοινωνίας. Η έκδοση είναι εμπλουτισμένη  με έγχρωμες φωτογραφίες από όλες τις βιβλιοθήκες που περιλαμβάνονται στην έκδοση.

Πρόκειται για μια σημαντική προσπάθεια της Ένωσης Ελλήνων Βιβλιοθηκονόμων & Επιστημόνων Πληροφόρησης για την ανάδειξη της ύπαρξης και της λειτουργίας των Βιβλιοθηκών της χώρας μας.

 

Η τιμή διάθεσης του ημερολογίου είναι 15¤.

Η διάθεση γίνεται από τα  γραφεία της Ένωσης ( Σκουφά 52, Αθήνα), κάθε Τρίτη και Πέμπτη 17:30 – 19:30, ή και από τα βιβλιοπωλεία.

Υπεύθυνοι διάθεσης του ημερολογίου:

α) Μαρία Αλεξανδράκη, Ταμίας ΕΕΒΕΠ

β) Δημήτρης Πολίτης, Γεν. Γραμματέας ΕΕΒΕΠ

γ) Μαρία Δουκατά, Γραμματεία

 

Με ευχές για καλή και δημιουργική χρονιά 

 

Με εκτίμηση

Το ΔΣ της ΕΕΒΕΠ

Evaluation of Digital Libraries

Ένα χρήσιμο βιβλίο για την αξιολόγηση των Ψηφιακών Βιβλιοθηκών δημιουργήθηκε από διακεκριμένους ερευνητές και επιστήμονες από το χώρο της Βιβλιοθηκονομίας, της Επιστήμης της Πληροφόρησης και των Υπολογιστών. Πρόκειται για το "Evaluation of Digital Libraries: an Insight to Useful Applications and Methods". Οι συγγραφείς του βιβλίου προσφέρουν μια ισχυρή θεμελίωση της αξιολόγησης αυτών των  σύνθετων πληροφοριακών συστημάτων και παρουσιάζουν συστηματικά και μέσα από ρεαλιστικά παραδείγματα μεθόδους, τεχνικές και πρακτικές. Το βιβλίο αποτελεί μια συλλογική εργασία που έχουν επιμεληθεί οι Γιάννης Τσάκωνας και Χρήστος Παπαθεοδώρου, και έχει εκδοθεί από τον Chandos Publishing House/Woodhead.
Περισσότερες πληροφορίες μπορείτε να βρείτε στη διεύθυνση http://www.ionio.gr/~papatheodor/evalbook
Περιεχόμενα βιβλίου:
[Introduction] "On the framework for digital library evaluation" by Tefko Saracevic
Section 1: To whom it might concern
[1] "Metrics in libraries and expectations for the evaluation of digital libraries" by Brinley Franklin, Terry Plum and Martha Kyrillidou
[2] "An agency perspective on digital library evaluation" by Michael Khoo, Lee Zia and David McArthur

Section 2: What to evaluate
[3] "What should we take into consideration when we talk about usability?" by Judy Jeng
[4] "Users and digital libraries: an insightful story" by Manolis Garoufalou, Rania Siatri and Richard Hartley
[5] "Towards an evaluation infrastructure for dl performance evaluation" by Maristella Agosti and Nicola Ferro
[6] "Employing deep log analysis to evaluate the information seeking behaviour of users of digital libraries" by David Nicholas

Section 3: Behind the evaluation curtain
[7] "The pushmepullyou of design and evaluation" by Ann Blandford and David Bainbridge
[8] "Extending borders: outcomes assessment in the era of digital libraries" by Christos Papatheodorou and Giannis Tsakonas
[9] "Digital library service quality: what does it look like?" by Martha Kyrillidou, Colleen Cook and Yvonna Lincoln

Section 4: How to evaluate
[10] "Planning digital library evaluation with logic models" by Michael Khoo and Sarah Giersch
[11] "Examining how end-users use and perceive digital libraries: a qualitative approach" by Maria Monopoli
[12] "Investigating users' perceptions and acceptance of digital libraries: a quantitative approach" by Yin-Leng Theng 

Athens Review Of Books (Αθηναϊκή Επιθεώρηση του Βιβλίου)

Κυκλοφόρησε στις 2 Νοεμβρίου το πρώτο τεύχος του περιοδικού "The Athens Review Of Books" (Αθηναϊκή Επιθεώρηση του Βιβλίου). Πρόκειται για ένα περιοδικό ποικίλης ύλης για το βιβλίο, τις νέες εκδόσεις, τις τέχνες, τα πρόσωπα με τα οποία ασχολείται η βιβλιοπαραγωγή. Τα κείμενα του υπογράφουν κριτικοί, σημαντικοί εκπρόσωποι της λογοτεχνίας, της δημοσιογραφίας και της εκπαίδευσης. Στο πρώτο τεύχος του κείμενα γράφουν οι: Λεωνίδας Λουλούδης, Λεωνίδας Χατζηπροδρομίδης, Κώστας Κριμπάς, Κατερίνα Σχινά, Νίκος Μαραντζίδης, Χ.Ε. Μαραβέλιας, Βάσω Κιντή, Αλέξης Ηρακλείδης, Αστερόπη Λαζαρίδου, Χρήστος Χωμενίδης, Πέτρος Μαρτινίδης, John O. Iatrides, Τίνα Μανδηλαρά, Δημήτρης Ραυτόπουλος, Βαγγέλης Χατζηβασιλείου και πολλοί άλλοι.
Στο πρώτο τεύχος μπορείτε να διαβάσετε α)ένα αφιέρωμα στον δημοφιλή Αμερικανό συγγραφέα-στοχαστή Φίλιπ Ροθ, που υπογράφει η Κατερίνα Σχινά, β)την ιστορία της Εξελικτικής, από τον Δαρβίνο ως τις μέρες μας, και τον τρόπο με τον οποίο την προσέλαβε η Ακαδημία Αθηνών, από τον βιολόγο και ακαδημαϊκό Κώστα Κριμπά, γ)την πραγματική διάσταση των ελληνοαμερικανικών σχέσεων στη διάρκεια του Ψυχρού Πολέμου, από τον καθηγητή John O. Iatrides, και πολλά ακόμη άρθρα στο πρώτο τεύχος. 
Εκδότες του είναι οι δημοσιογράφοι Ηλίας Κανέλλης και Μανώλης Βασιλάκης. Ο Ηλίας Κανέλλης λέει για το περιοδικό «Με το φίλο μου, Μανώλη Βασιλάκη, το σκεφτήκαμε, μαζί το φέραμε εις πέρας, μαζί προχωρούμε. Δεν έχουμε λεφτά, καθόλου, αλλά έχουμε φίλους. Υποσχόμαστε καθαρή ματιά στα πράγματα, στον αντίποδα της δημοσιογραφικής κοινοτοπίας. Εκεί, σε αυτό τον αντίποδα, στην περιοχή της περιπέτειας των ιδεών, μαζί με τους συνεργάτες μας, με τους οποίους έχουμε τα ίδια αιτήματα, περιμένουμε και τους αναγνώστες».
Το "Athens Review Of Books" κυκλοφορεί στα βιβλιοπωλεία και στα κεντρικά περίπτερα με τιμή πώλησης 5 ευρώ.

Βράβευση Europeana

Η Ευρωπαϊκή Ψηφιακή Βιβλιοθήκη Europeana, βραβεύτηκε  με το Erasmus Award for Networking Europe, στο πλαίσιο της απονομής βραβείων της ESEC (European Society for Education and Communication) που διεξήχθη πρόσφατα στη Βιέννη.

Η αιτιολόγηση των κριτών για τη βράβευση ήταν η εξής: "η κεντρική ιδέα της Europeana είναι η ισχυρή πεποίθηση ότι οι ευρωπαϊκές χώρες θα συνδεθούν έχοντας πρόσβαση στην ευρωπαϊκή πολιτισμική κληρονομιά σε πολλές ευρωπαϊκές γλώσσες, καθιστώντας το περιεχόμενό της προσβάσιμο τόσο από τον ερευνητή όσο και από τον απλό πολίτη που αναζητά πληροφορίες. Αν δούμε τη Europeana ως θησαυροφυλάκιο, τότε ο χρήστης είναι ο σκαπανέας του θησαυροφυλακίου, ο οποίος ανακαλύπτει έναν εικονικό κόσμο πολιτισμού, που φαίνεται να είναι χωρίς σύνορα". 

 Τη διαχείριση της Europeana έχει το Ευρωπαϊκό Ίδρυμα Ψηφιακών Βιβλιοθηκών, στο οποίο συμμετέχουν οι κυριότερες ευρωπαϊκές ενώσεις βιβλιοθηκών, αρχείων, μουσείων, οπτικοακουστικών αρχείων και πολιτιστικών ιδρυμάτων. Εκπρόσωπος της Ελλάδας είναι η Δημόσια Κεντρική Βιβλιοθήκη Βέροιας. Μέχρι σήμερα οι συλλογές της Europeana περιλαμβάνουν περισσότερα από 4,6 εκατομμύρια ψηφιοποιημένα έργα (βιβλία, χάρτες, φωτογραφίες, βίντεο, εφημερίδες, κ.ά.): σημαντικότατα πολιτιστικά, ιστορικά και επιστημονικά τεκμήρια από ολόκληρη την Ευρώπη, εύκολα και γρήγορα προσβάσιμα από κάθε ενδιαφερόμενο στον πολύγλωσσο δικτυακό της τόπο (www.europeana.eu). Ο στόχος είναι μέχρι το 2013 η Ευρωπαϊκή Ψηφιακή Βιβλιοθήκη να περιέχει πάνω από 11 εκατ. ψηφιοποιημένα τεκμήρια.

Η απονομή των βραβείων της European Society for Education and Communication γίνεται σε ετήσια βάση σε έργα και προγράμματα που ξεχωρίζουν για την προβολή των ευρωπαϊκών αξιών (κοινωνία, πολιτισμός, εκπαίδευση και πολιτική).

Πηγή www.ekt.gr

Επιστροφή της "Δίκης" του Κάφκα

Το Ισραήλ ζητάει από το Μουσείο Σύγχρονης Λογοτεχνίας της Γερμανίας να επιστρέψει το πρωτότυπο χειρόγραφο της «Δίκης» του Φραντς Κάφκα. Σύμφωνα με την ισραηλινή εφημερίδα Χααρέτζ, η Εθνική Βιβλιοθήκη του Ισραήλ, είναι ο μοναδικός νόμιμος δικαιούχος του χειρογράφου. Το χειρόγραφο, το οποίο είχε μεταφερθεί στο Τελ Αβίβ από την Πράγα το 1939, πουλήθηκε στη Γερμανία το 1988 έναντι περίπου 2 εκατομμυρίων δολαρίων, το υψηλότερο ποσό που έχει καταβληθεί ποτέ για σύγχρονο χειρόγραφο. Ο Κάφκα είχε δώσει τα χειρόγραφά του στο στενό φίλο και συγγραφέα Μαξ Μπροντ, με την εντολή να τα καταστρέψει. Όμως αυτός τα πήρε μαζί του όταν διέφυγε από την Τσεχοσλοβακία. Μετά το θάνατο του Μπροντ, η κληρονομιά του, όπως και τα χειρόγραφα του Κάφκα, πέρασαν στα χέρια της γραμματέως του Έσθερ Χόφα. Η Εθνική Βιβλιοθήκη του Ισραήλ κατέθεσε αγωγή εναντίον της κόρης της Χόφα, διότι σύμφωνα με αυτούς, επιθυμία του Μπροντ ήταν το αρχείο του να διατεθεί σε βιβλιοθήκες στη Γερμανία και το Ισραήλ. Όμως το γεγονός ότι το πούλησαν έρχεται σε αντίθεση με την επιθυμία του Μπροντ και τη νομοθεσία του Ισραήλ, σύμφωνα με την οποία σημαντικά χειρόγραφα πρέπει να παραμένουν στο Ισραήλ.

Πρόγραμμα ENTITLE

To Πρόγραμμα ENTITLE (Europe’s New libraries Together In Transversal Learning Environments) σχεδιάστηκε για να υποστηρίξει και να διαδώσει την προσπάθεια που κάνουν οι δημόσιες βιβλιοθήκες σε όλη την Ευρώπη να προωθήσουν και να στηρίξουν τη μάθηση σε κάθε ηλικιακή ομάδα και σε κάθε κοινωνικό περιβάλλον. Αυτή η προσπάθεια υλοποιείται μέσα από την προώθηση και τη διεύρυνση των εργασιών που συντελούνται από κεντρικά δίκτυα πληροφόρησης, κοινοτικά προγράμματα και πρωτοβουλίες σε αυτόν τον τομέα. Το πρόγραμμα εστιάζει στην ενεργό συμμετοχή των βιβλιοθηκών στη διαδικασία της Δια Βίου Μάθησης, μέσα από τη δημιουργία ενός περιβάλλοντος μη τυπικής εκπαίδευσης, στην προσπάθεια καταπολέμησης του ψηφιακού αναλφαβητισμού και του κοινωνικού αποκλεισμού, δίνοντας ιδιαίτερη βαρύτητα στα οφέλη που προσφέρονται από τη χρήση νέων τεχνολογιών.
Ο δικτυακός τόπος του ENTITLE είναι διαθέσιμος στη διεύθυνση: http://www.entitlelll.eu/ όπου μπορείτε να βρείτε παραδείγματα καλής πρακτικής, καινοτόμες υπηρεσίες, εργαλεία και προσεγγίσεις που χρησιμοποιούνται από δημόσιες βιβλιοθήκες για να στηρίξουν τη Δια Βίου Μάθηση.

Από την ιστοσελίδα της

Δημόσιας Κεντρικής Βιβλιοθήκης Βέροιας

Επίσης, μπορείτε να δείτε φωτογραφίες, παρουσιάσεις και άλλο υλικό από την Ημερίδα που διοργάνωσε στις 8 Μαΐου 2009 στο Πανεπιστήμιο Μακεδονίας η Δημόσια Κεντρική Βιβλιοθήκη Βέροιας και το Τμήμα Εκπαιδευτικής και Κοινωνικής Πολιτικής του Πανεπιστημίου Μακεδονίας σε συνεργασία με την Ομάδα Δέλτος, το Europe Direct Κεντρικής Μακεδονίας και το Τμήμα Δια Βίου Μάθησης της Αμερικάνικης Γεωργικής Σχολής με τίτλο «Δια Βίου Μάθηση και Βιβλιοθήκες», στη διεύθυνση http://www.libver.gr/entitleconf/

Παρουσίαση του Rolf Hapel στην ημερίδα του Future Library

Στην ημερίδα που διοργάνωσε το Future Library "Οι βιβλιοθήκες στον 21ο αιώνα" ο Rolf Hapel (Διευθυντής Βιβλιοθηκών και Εξυπηρέτησης Κοινού, Δήμος Άαρχους Δανία-Διεύθυνση Πολιτισμού και Υπηρεσιών για τον Πολίτη), έκανε μία παρουσίαση  με τίτλο "The public library and its role in the knowledge based society". Μπορείτε να δείτε την παρουσίαση αυτή πατώντας εδώ.

Finding the Phoenix

Παρακάτω μπορείτε να δείτε την παρουσίαση της Helen Blowers από την ημερίδα του Future Library

Finding the Phoenix

View more presentations from hblowers.

2ο Πανελλήνιο Συνέδριο Δημοτικών Βιβλιοθηκών

Η Ένωση Ελλήνων Βιβλιοθηκονόμων & Επιστημόνων Πληροφόρησης σε συνεργασία με τη Βορέειο Βιβλιοθήκη του Δήμου Αμαρουσίου και τον Δήμο Αμαρουσίου, διοργανώνουν το 2ο Πανελλήνιο Συνέδριο Δημοτικών Βιβλιοθηκών με θέμα «Δημοτικές Βιβλιοθήκες: Σκεφτόμαστε Εθνικά, Δρούμε Τοπικά». Το συνέδριο θα πραγματοποιηθεί στις 4 - 5 Δεκεμβρίου 2009, στο Δημαρχιακό Μέγαρο Αμαρουσίου (Βασ. Σοφίας 9 & Δημ. Μόσχα.) και τελεί υπό την αιγίδα του Υπουργείου Εσωτερικών και της ΤΕΔΚΝΑ. Το πρόγραμμα του συνεδρίου μπορείτε να το δείτε εδώ. Για περισσότερες πληροφορίες μπορείτε να επισκεφθείτε τον ιστότοπο του συνεδρίου http://labsrv.lib.ntua.gr/ocs/dimotikes/index.php/dimotikesconf/2ndmunlib . 

Βραβείο Αναγνωστών 2009

Το Εθνικό Κέντρο Βιβλίου (ΕΚΕΒΙ) ξεκινά από σήμερα τη διαδικασία ψηφοφορίας για την ανάδειξη του αγαπημένου ελληνικού μυθιστορήματος της χρονιάς. Μπορείτε και εσείς να ψηφίσετε στέλνοντας μήνυμα στο 54160 με τον κωδικό του βιβλίου που επιθυμείτε. Έτσι θα διαμορφώσετε και εσείς τα αποτελέσματα και θα δώσετε το βραβείο σε αυτό που θέλετε. Διάρκεια ψηφοφορίας 11 Νοεμβρίου έως 7 Δεκεμβρίου. Η ψήφος των αναγνωστών έχει βαρύτητα 50% στα αποτέλεσματα. Το υπόλοιπο 50% θα προκύψει από την ψήφο που έδωσαν οι Λέσχες Ανάγνωσης. Το 2005 το βραβείο πήρε η Ευγενία Φακίνου με το βιβλίο της "Η μέθοδος της Ορλεάνης", το 2006 τη Ρέα Γαλανάκη για το βιβλίο της «Αμίλητα βαθιά νερά», το 2007 τον Ανδρέα Μήτσου για το βιβλίο του «Ο κύριος Επισκοπάκης» και το 2008 τον Δημήτρη Μπουραντά για το βιβλίο του «Όλα σου τα ‘μαθα μα ξέχασα μια λέξη».

Η  λίστα των 15 βιβλίων που κατήρτισαν με την ψήφο τους μέλη Λεσχών Ανάγνωσης από τις 230 που λειτουργούν σ’ όλη την Ελλάδα και την Κύπρο, είναι η εξής (με αλφαβητική σειρά, σύμφωνα με το επώνυμο κάθε συγγραφέα):

1. Κόκκινο στην πράσινη γραμμή του Βασίλη Γκουρογιάννη, εκδόσεις Μεταίχμιο

       (στείλτε ΒΑ 1 στο 54160)

2. Το τέλος του χρόνου καθυστέρησε του Φίλιππου Δ. Δρακονταειδή, εκδόσεις Μεταίχμιο   

       (στείλτε ΒΑ 2 στο 54160)

3. Το πάθος χιλιάδες φορές της Ζυράννας Ζατέλη, εκδόσεις Καστανιώτη

    (στείλτε ΒΑ 3 στο 54160)

4. Οι αλήθειες των άλλων του Νίκου Θέμελη, εκδόσεις Κέδρος

    (στείλτε ΒΑ 4 στο 54160)

5. Ξιφίρ Φαλέρ της Αθηνάς Κακούρη, εκδόσεις Καστανιώτη

    (στείλτε ΒΑ 5 στο 54160)

6. Φίλοι και εραστές του Θοδωρή Καλλιφατίδη, εκδόσεις Γαβριηλίδη

    (στείλτε ΒΑ 6 στο 54160)

7. Ιμαρέτ του Γιάννη Καλπούζου, εκδόσεις Μεταίχμιο

    (στείλτε ΒΑ 7 στο 54160)

8. Ο βιολονίστας του Κώστα Καρακάση, εκδόσεις Ψυχογιός

    (στείλτε ΒΑ 8 στο 54160)

9. Ο μύθος του Ηρακλή Σπίλου του Νίκου Κουνενή, εκδόσεις Μεταίχμιο

    (στείλτε ΒΑ 9 στο 54160)

10. Υγρό φεγγαρόφωτο της Μαρίας Λαμπαδαρίδου-Πόθου, εκδόσεις Κέδρος

      (στείλτε ΒΑ 10 στο 54160)

11. Οι οδοιπόροι της καρδιάς της Εύας Ομηρόλη, εκδόσεις Λιβάνης

     (στείλτε ΒΑ 11 στο 54160)

12. Αν ήταν όλα... αλλιώς της Αλκυόνης Παπαδάκη, εκδόσεις Καλέντης

     (στείλτε ΒΑ 12 στο 54160)

13. Όλα βαίνουν καλώς εναντίον μας του Γιώργου Σκαμπαρδώνη, εκδόσεις Ελληνικά Γράμματα  

      (στείλτε ΒΑ 13 στο 54160)

14. Για να δει τη θάλασσα της Ευγενίας Φακίνου, εκδόσεις Καστανιώτη

     (στείλτε ΒΑ 14 στο 54160)

15. Λόγια φτερά του Χρήστου Χωμενίδη, εκδόσεις Πατάκη

     (στείλτε ΒΑ 15 στο 54160)

Από το δελτίο τύπου του ΕΚΕΒΙ

Οι Βιβλιοθήκες στον 21ο αιώνα: Καινοτομία, Δημιουργικότητα, Κοινωνικά Δίκτυα

Την Τετάρτη 11 Νοεμβρίου 7μ.μ., στο Μέγαρο Μουσικής Αθηνών στην αίθουσα Δημήτρης Μητρόπουλος, θα διεξαχθεί η Ημερίδα "Οι Βιβλιοθήκες στον 21ο αιώνα: καινοτομία, δημιουργικότητα, κοινωνικά δίκτυα".
Είσοδος ελεύθερη με δελτία προτεραιότητας. Η διανομή των δελτίων αρχίζει στις 5.30 μ.μ. Η εκδήλωση απευθύνεται μεταξύ άλλων, σε επαγγελματίες από το χώρο των βιβλιοθηκών, εκπροσώπους της τοπικής αυτοδιοίκησης, υπαλλήλους των Υπουργείων Πολιτισμού και Παιδείας, εκδότες, συγγραφείς, δημοσιογράφους.
Δύο διακεκριμένοι εμπειρογνώμονες από την Ευρώπη και την Αμερική θα αναλάβουν να παρουσιάσουν τη διεθνή εμπειρία. Το στρογγυλό τραπέζι, στο οποίο θα συμμετέχουν Έλληνες επαγγελματίες του χώρου και οι ξένοι ομιλητές θα δώσει την ευκαιρία να συζητηθούν μεταξύ άλλων, ζητήματα συνεργασίας ιδρυμάτων σε τοπικό επίπεδο αλλά και ο ρόλος των βιβλιοθηκών στο νέο ψηφιακό περιβάλλον."
Δελτίο τύπου ημερίδας
Πρόγραμμα εκδήλωσης:
- 19.00 - 19.10: Έναρξη-χαιρετισμοί

- 19.10 - 19.30: Helene Blowers
"Finding the Phoenix: Feathers, Flight & the Future of Media in Libraries"

- 19.30 - 19.50: Rolf Hapel
"The Public Library and it's role in the Knowledge Based Society"

- 19.50 - 20.10 Στρογγυλό τραπέζι - Παρεμβάσεις

- 20.10 - 21.00 Ανοιχτή συζήτηση με το κοινό

Γάιδαρος - κινητή βιβλιοθήκη

Διαβάστε το παρακάτω ενδιαφέρον κείμενο για έναν "ερασιτέχνη βιβλιοθηκονόμο". Το θέμα αυτό δημοσιεύτηκε στον ιστότοπο http://www.tvxs.gr/v20297. Στην ίδια διεύθυνση μπορείτε να δείτε και βίντεο με το σχετικό θέμα.

"O Κολομβιανός Luis Soriano πηγαίνει εκεί που κανένας βιβλιοθηκάριος δεν έχει πλησιάσει. Μεταφέρει τον πολιτισμό στα παιδιά της κολομβιανής επαρχίας στην πλάτη ενός γαϊδουριού! Έχει ήδη δημιουργήσει αξιόλογη βιβλιοθήκη στη γενέτειρά του και ελπίζει πως θα κάνει το ίδιο και στην υπόλοιπη –ξεχασμένη- Κολομβία.
Με τα γαϊδουράκια του φορτωμένα με βιβλία, ο Soriano «οργώνει» τις απομονωμένες πεδιάδες της χώρας του, προσφέροντας τη δυνατότητα στους αγρότες και τα παιδιά τους να «μυηθούν» στην ανάγνωση βιβλίων. Ο ίδιος εφηύρε τους «Βιβλιο-γάιδαρους», κινητές βιβλιοθήκες στις πλάτες των υπομονετικών αυτών ζώων τα οποία καταφέρνουν να πλησιάσουν τις πιο φτωχές και δυσπρόσιτες περιοχές της Κολομβίας. Μάλιστα, χάρη στα βιβλιο-γαιδουράκια του καταφέρνει να πλησιάσει σε περιοχές κατειλημμένες από αντάρτες, οι οποίοι του χαρίζουν κάποιου είδους ασυλία.
Την αποστολή του ξεκίνησε το 1998, όταν ξαφνικά έμεινε χωρίς δουλειά. Αν και προέρχεται από φτωχή οικογένεια, είχε καταφέρει από μικρός να εμπλουτίσει τη βιβλιοθήκη του με πλούσιο υλικό. Αποφάσισε, λοιπόν, να μοιραστεί τη συλλογή του με αυτούς που ουδέποτε θα είχαν την ευκαιρία να έχουν πρόσβαση σε βιβλία. Αγόρασε τον πρώτο του γάιδαρο και ξεκίνησε τα ταξίδια.
Σήμερα, η προσπάθειά του έχει αναγνωριστεί με αποτέλεσμα να δέχεται σημαντική οικονομική βοήθεια από ΜΚΟ και ιδιωτικές επιχειρήσεις, ώστε να συνεχίσει το έργο του. Διαθέτει, πλέον, 22 «βιβλιο-γαϊδούρια», ενώ πολλοί είναι και οι εθελοντές που τον ακολουθούν.
Πηγή έμπνευσης για το Γάλλο «ομόλογό του» Marc Roger, ο Luis σημειώνει ότι η θυσία του να βρίσκεται μακρυά από τα παιδιά του αξίζει τον κόπο!"

Βιβλιοθήκη έχεις πακέτο!

"Πριν λίγες μέρες λάβαμε ταχυδρομικώς στη Βιβλιοθήκη του Πανεπιστημίου Κύπρου ένα πακέτο.
Όχι, δεν ήταν από την γνωστή εκπομπή της Βίκυς Χατζηβασιλείου.

Ήταν ένα πακέτο από την Ιρλανδία και συγκεκριμένα το Δουβλίνο. Αποστολέας του πακέτου φαινόταν να είναι κάποια, άγνωστη σε εμάς, με το όνομα Coral Hillary.
Ανοίγοντας το πακέτο μείναμε άναυδοι αφού σε αυτό βρήκαμε ένα πανό από την εποχή του αγώνα της ΕΟΚΑ, καθώς και μεγάλο αριθμό αυθεντικών εγγράφων, προκηρύξεων και φυλλαδίων της εποχής 1955-1959!

Με την βοήθεια του Διαδικτύου καταφέραμε να εντοπίσουμε την δωρήτρια η οποία όπως μας ανάφερε, εντόπισε το πακέτο κάνοντας εκκαθάριση ενός σπιτιού στο οποίο κατοικούσε κάποιος γέρος ο οποίος υπηρέτησε την εποχή εκείνη στην Κύπρο.
Ευτυχώς η κα. Hillary ευαισθητοποιήθηκε και κράτησε το πακέτο πιστεύοντας ότι θα είναι χρήσιμο σε κάποιους στην Κύπρο.

Κάνοντας μια έρευνα στο Διαδίκτυο, όπως μας ανάφερε, είδε ότι η Βιβλιοθήκη του Πανεπιστημίου Κύπρου ασχολείται με το συγκεκριμένο θέμα και αποφάσισε να μας τα στείλει (μεγάλη υπόθεση το Διαδίκτυο...)
Έτσι, από το πουθενά ήρθε και μας βρήκε ένας μικρός ιστορικός θησαυρός!

Το υλικό αυτό αφού ψηφιοποιηθεί θα ενταχθεί στις ψηφιακές συλλογές της Βιβλιοθήκης που αφορούν την ιστορική περίοδο του αγώνα 1955-1959 και θα φιλοξενηθεί στις ιστοσελίδες μας. Ανδρέας Κ. Ανδρέου"

Το παραπάνω κείμενο δημοσιεύθηκε στο ιστολόγιο της Βιβλιοθήκης του Πανεπιστημίου της Κύπρου από τον Ανδρέα Ανδρέου στη διεύθυνση http://libblog.ucy.ac.cy/, επίσης η εφημερίδα Ελευθεροτυπία(http://www.enet.gr/?i=news.el.article&id=61562) δημοσίευσε ένα άρθρο σχολιάζοντας το θέμα.
Αυτή η ιστορία πρέπει να μας παραδειγματίσει όλους. Η διατήρηση σημαντικών ιστορικών κειμηλίων είναι ένα σοβαρό θέμα γιατί είναι η ταυτότητα της χώρας, η "ζωντανή" ιστορία της. Δυστυχώς, κατά καιρούς έχουν χαθεί πολλά παρόμοια σημαντικά ιστορικά αρχεία είτε από αμέλεια είτε από έλλειψη γνώσης και παιδείας. Η συγκεκριμένη κυρία, και είναι προς τιμήν της, δεν είχε κάποιο ιδιαίτερο λόγο να κρατήσει το πακέτο. Δεν είχε καμία σχέση με την Κύπρο ή την Ελλάδα. Όμως, μπήκε στον κόπο να ψάξει και να βρει σε ποιον θα μπορούσε να το στείλει για να έχει την καλύτερη δυνατή μεταχείριση, γιατί είχε πλήρη συναίσθηση της σπουδαιότητας του πακέτου που βρήκε και του τι όφειλε να πράξει.

Επιχορήγηση φοιτητικής συμμετοχής στο Διεθνές Συνέδριο IASA 2009

Το Εθνικό Οπτικοακουστικό Αρχείο -ο Εθνικός φορέας διάσωσης και ανάδειξης της οπτικοακουστικής κληρονομιάς του τόπου μας- έχει αναλάβει την διοργάνωση του 40ου ετήσιου διεθνούς συνεδρίου της Διεθνούς Ένωσης Ηχητικών και Οπτικοακουστικών Αρχείων (IASA) τον Σεπτέμβριο του 2009 στην Αθήνα http://www.iasa2009.com/ . Το συνέδριο θα λάβει χώρα στο Μέγαρο Μουσικής Αθηνών στις 20-25 Σεπτεμβρίου. Το θέμα του Συνεδρίου είναι“Towards a new kind of archive? The digital philosophy in audiovisual archives”. Θα παρουσιαστούν περίπου 100 εργασίες από ειδικούς από 30 χώρες. Προς ενθάρυνση της συμμετοχής φοιτητών στο συνέδριο, η Οργανωτική Επιτροπή του Συνεδρίου αποφάσισε να παρέχει το δικαίωμα συμμετοχής για φοιτητές και σπουδαστές πλήρους φοίτησης με το συμβολικό τίμημα των 50 ευρώ. Το υπόλοιπο ποσό θα καλυφθεί από χορηγίες. Υπάρχει περιορισμένος αριθμός επιχορηγούμενων συμμετοχών και η προθεσμία υποβολής της αίτησης λήγει στις 15 Ιουλίου. Για περισσότερες πληροφορίες για το συνέδριο επισκεφθείτε την επίσημη ιστοσελίδα του συνεδρίου http://www.iasa2009.com/ .

Από το δελτίο τύπου του συνεδρίου

Διδώ Σωτηρίου - Ματωμένα χώματα

Διδώ Σωτηρίου - Ματωμένα χώματα

Γεννήθηκε στο Αϊδίνιο της Μικράς Ασίας το1909 και το 1919 η οικογένειά της εγκαταστάθηκε στη Σμύρνη. Ήρθε πρόσφυγας στον Πειραιά και κατόπιν στην Αθήνα μετά τη Μικρασιατική καταστροφή, όπου και σπούδασε, συνεχίζοντας στο Πανεπιστήμιο της Σορβόννης. Το 1936 άρχισε να εργάζεται σαν δημοσιογράφος σε διάφορα έντυπα, ενώ το 1944 έγινε αρχισυντάκτρια της εφημερίδας Ριζοσπάστης. Μετά τον Εμφύλιο συνεργάστηκε με το περιοδικό Επιθεώρηση Τέχνης και την εφημερίδα Αυγή.[1] Το πρώτο της μυθιστόρημα κυκλοφόρησε το 1959. Τα έργα της έχουν μεταφραστεί σε πολλές γλώσσες.

Το μυθιστόρημά της Ματωμένα χώματα έχει κυκλοφορήσει σε 250.000 περίπου αντίτυπα.

Το 2001 η Εταιρία Ελλήνων Συγγραφέων καθιέρωσε προς τιμήν της το βραβείο "Διδώ Σωτηρίου, το οποίο απονέμεται "σε ξένο ή έλληνα συγγραφέα που με τη γραφή του αναδεικνύει την επικοινωνία των λαών και των πολιτισμών μέσα από την πολιτισμική διαφορετικότητα".


Έχει τιμηθεί με τα βραβεία:
• Βραβείο Ελληνοτουρκικής Φιλίας Αμπντί Ιπεκτσί (1983)
• Ειδικό Κρατικό Βραβείο Λογοτεχνίας (1989)
• Βραβείο της Ακαδημίας Αθηνών (1990)
• Βραβείο του Ελληνικού Ινστιτούτου της Αγγλίας (1993)

Άλλα έργα που έχει γράψει είναι:
• Οι νεκροί περιμένουν (1959)
• Ηλέκτρα (1961)
• Ματωμένα χώματα (1962)
• Η Μικρασιάτικη Καταστροφή και η στρατηγική του ιμπεριαλισμού στην Ανατολική Μεσόγειο(1975)
• Εντολή (1976)
• Μέσα στις φλόγες (1978)
• Επισκέπτες (1979)
• Κατεδαφιζόμεθα (1982)
• Θέατρο (1995)


Περίληψη του βιβλίου

Βασικός ήρωας και ταυτόχρονα αφηγητής του βιβλίου είναι ο Μανώλης Αξιώτης. Ο Μανώλης μας μιλάει για την ζωή του ξεκινώντας από τότε που ήταν παιδί στο χωριό Κιρκιντζέ της Μικράς Ασίας.
Παιδί τότε ο Μανώλης και η ζωή του στο χωριό κυλούσε ομαλά με μοναδικό φόβο τον πατέρα της οικογένειας. Βρισκόμαστε πριν την μικρασιατική καταστροφή και οι Έλληνες της Μικράς Ασίας όχι μόνο συμβίωναν αρμονικά με τους Τούρκους αλλά και ευημερούν δημιουργώντας αξιόλογες περιουσίες. Έξυπνο παιδί ο Μανώλης και έτσι ο πατέρας του τον στέλνει να εργαστεί στην Σμύρνη για να μάθει τα μυστικά του εμπορίου ώστε να μπορέσει η οικογένεια να επεκτείνει μελλοντικά τις οικονομικές της δραστηριότητες και σε αυτόν τον τομέα, αφού μέχρι τότε ήταν γεωργοί. Εκεί ο Μανώλης θα καταλάβει πως το εμπόριο δεν είναι, τις περισσότερες φορές, τίμια δουλειά. Στην Σμύρνη θα εργαστεί σε διάφορες δουλειές και θα δείξει σε εμάς πως ζούσαν οι Έλληνες στην Μικρά Ασία πριν έρθουν τα μαύρα χρόνια των πολέμων και της μικρασιατικής καταστροφής.

Κάποια στιγμή ο πόλεμος ξεσπά και ο Μανώλης ως Οθωμανός υπήκοος αναγκάζεται να υπηρετήσει στον τουρκικό στρατό στα λεγόμενα «Αμελέ Ταμπούρια», τα «Τάγματα Εργασίας » όπου υπηρετούσαν τα ελληνόπουλα. Εκεί από την μια δεν τους έδωσαν όπλα , οπότε δεν θα ήταν αναγκασμένοι να πολεμήσουν τους Έλληνες συμπατριώτες τους , από την άλλη όμως ήταν τέτοιες οι συνθήκες που ένα ποσοστό από όσους παρουσιάστηκαν κατάφεραν να σώσουν την ζωή τους και να επιστρέψουν στα σπίτια τους.
Ο Μανώλης κατάφερε να σώσει την ζωή του και όταν ο Ελληνικός στρατός εισέβαλε στην Μικρά Ασία κλήθηκε να υπηρετήσει την Ελλάδα, με όπλο αυτήν την φορά. Μέσα από πολλές περιπέτειες ο ήρωας μας, και εμείς, στην καταστροφή της Σμύρνης. Ο Μανώλης ήταν από τους άτυχους που δεν πρόλαβαν να φύγουν και τον συνέλαβαν οι Τούρκοι. Ο ήρωας μας μπαίνει σε καινούριες περιπέτειες τώρα προσπαθώντας να σώσει την ζωή του.


Κριτικές:

Δημήτρης Ραυτόπουλος
Κριτικός λογοτεχνίας
Περιοδικό ΕΠΙΘΕΩΡΗΣΗ ΤΕΧΝΗΣ
Νο 92, Αύγουστος 1967

...Βρισκόμαστε μπροστά σ' ένα έργο όχι μόνο σίγουρης ωριμότητας αλλά και μεγάλου, δυναμικού ταλέντου. Θα έλεγα, ένα έργο άψογο, αν αυτή η λέξη δεν μου φαινόταν πολύ ψυχρή. Οποιοσδήποτε άνθρωπος με στοιχειώδη ανησυχία οφείλει να είναι επιφυλακτικός μπροστά στα άψογα πράγματα, αφού είναι αδύνατο κάτι άψογο να σε αναστατώσει. Προτιμώ την αρχαία μας λέξη υ π έ ρ ο χ ο . Γιατί το βιβλίο που αξιώνει αυτό τον τίτλο κάθε άλλο παρά μας αφήνει αδιάφορους και μαλθακά ευχαριστημένους. Αρπάζει το στοχασμό και την καρδιά μας και τα στροβιλίζει για να τα τινάξει στον απαραίτητο ύψος, που απ' αυτό όλα φαίνονται πεντακάθαρα και διάφανα. Αναστάτωση και ύψος, αυτά είναι τα συναισθήματα που έχω διαβάζοντας, τελειώνοντας το βιβλίο "Ματωμένα χώματα". Έχουμε πια τη Βίβλο της σύγχρονης Εξόδου του μικρασιατικού Ελληνισμού, πυκνωμένη σ' ένα μύθο στέρεο και άρτιο.
Πιστεύω ότι πρόκειται τουλάχιστον για το καλύτερο πεζό νεοελληνικό δίπτυχο: ειρήνη - πόλεμος, για την αρτιότερη μετάπλαση σε επική πρόζα μιας μεγάλης και βαρυσήμαντης εθνικής περιπέτειας. Οι πίνακες από την ειρηνική ζωή και προπαντός οι πίνακες από τον πόλεμο είναι συνταρακτικοί, ενώ η σύνθεσή τους μας περνάει σοφά από τις μικρές στις μεγάλες κλίμακες του πάθους, από το προσωπικό στο γενικό για να μας ξανοίξει τελικά μια μεγαλειώδη συνολική θέα της ανθρώπινης μοίρας που πλάθεται με τα αίματα και τα δάκρυα των γενεών. Αυτό το πετυχαίνει το αφήγημα της Διδώς Σωτηρίου χωρίς ούτε στιγμή να ξεφεύγει από το θέμα, χωρίς να φιλοσοφεί ή να γενικολογεί. Μας δίνει την υψηλή σκοπιά, που από κει μπορεί να δει κανείς σε βάθος και σ' έκταση, ν' αναμετρήσει τη συνολική ανθρώπινη περιπέτεια, την πεμπτουσία της ιστορικής πείρας, ν' ατενίσει το μέλλον με καθαρό μάτι, και να βαθύνει τη συνείδησή του. Ο σκοπός του δεν είναι ν' αναπαραστήσει αμέτοχα, αδιάφορα τις ατομικές περιπέτειες των ηρώων και ενός πληθυσμού που παρασύρθηκε σε φριχτή κόλαση. Είναι να δείξει το βάθος των πραγμάτων, να διαφεντέψει τις πολύτιμες ανθρώπινες αξίες, να βοηθήσει στην κατανόηση, να μας γνωρίσει καλύτερα τον εαυτό μας και τους άλλους.


Perizitito

Τα «Ματωμένα Χώματα» τα είπαν «βιβλίο της σύγχρονης Εξόδου του μικρασιατικού Ελληνισμού». Τα είπαν «σεισμική δόνηση». Μυθιστόρημα που «Τσούζει. Ζεματάει. Καίει. Τιμωρεί. Έχει ψυχή ανθρώπινη. Οργή λαού. Πόνο εθνικό». «Κάστρο σωστό λόγου, ενάντια στον καιρό, τη λησμονιά και το ψέμα». Τα «Ματωμένα Χώματα» εκδόθηκαν το 1962. Μεταφράστηκαν σε μια σειρά χώρες, Γαλλία, Σοβιετική Ένωση, Ουγγαρία, σε όλα τα Βαλκάνια κλπ. Στην Τουρκία είχαν συγκλονιστική απήχηση. «Μέσα στην επική ατμόσφαιρα του βιβλίου αυτού, που είναι ένα είδος «Πολέμου και Ειρήνης» της Ελλάδας – γράφει ο Οίκος Σάντερ – αντί να αναζωπυρώνεται το μίσος, ζωντανεύει το ανθρώπινο δράμα όλων μικρών λαών που σφαγιάζονται στο βωμό των ιμπεριαλιστικών συμφερόντων.» «Το διάβασα σε μια νύχτα – γράφειο ο πρόεδρος του Βιομηχανικού Επιμελητηρίου της Πόλης, Ερτογρούλ Σοϋσάλ – κι έχυσα δάκρυα και για τους δυο λαούς μας. Ωραίο βιβλίο, απόλυτα έντιμο σαν όλα τα μεγάλα έργα. Οι διανοούμενοί μας το υποδέχτηκαν με αληθινό ενθουσιασμό».


Εαρινή Συμφωνία 5/8/07
Αγγελική Κώττη

Τα «Ματωμένα χώματα» είναι ένα βιβλίο απολύτως έντιμο, αφού μιλά χωρίς φόβο και με πολύ πάθος για όσα έγιναν ανάμεσα στους δύο λαούς. Εξιστορεί, μέσα από την αφήγηση του Μανώλη Αξιώτη, του αγρότη νεαρού από τον Κιρκιντζέ, ενός χωριού κοντά στην Έφεσο, πώς άναψαν οι πρώτες σπίθες αντιπάθειας ανάμεσα στους Έλληνες και τους Τούρκους, πώς φούντωσαν οι πυρκαγιές, ποιοι τις συδαύλισαν έντεχνα (βασικά οι Γερμανοί) πώς έκαψαν τη Μικρά Ασία, τη φιλία και την αγάπη ανάμεσα στους δυο λαούς. Μιλά για όσα έκαναν οι μεν στους δε, αλλά και οι δε στους μεν.


Σχετικά άρθρα:


Ελευθεροτυπία 13/8/07
Ελένη Σαραντίτη

Τώρα, γιατί αυτό το μυθιστόρημα θα συνοδεύει το βιβλίο της ιστορίας της Στ' Δημοτικού, δεν μπόρεσα να κατανοήσω, όσες αλήθειες κι αν περιέχονται στις σελίδες του. Το βιβλίο δεν είναι κατάλληλο για παιδιά 11-12 ετών. Με κανέναν τρόπο. Μήτε για μεγαλύτερα. Θα πληγωθούν, θα καταρρακωθούν, θα δυσφορήσουν. Στο τέλος θα το εγκαταλείψουν. Ακατανόητο το πώς προτάθηκε το βιβλίο από την υπουργό Παιδείας. Και αδιανόητο το πώς οι αρμόδιοι του υπουργείου δεν σκέφθηκαν να συστήσουν άλλα αναγνώσματα, ανάλογα, ώστε να μπορεί ο δάσκαλος να επιλέγει ανάμεσά τους, και σε συνεργασία με τους μαθητές και σε συνδυασμό με το βιβλίο της ιστορίας, το μάθημα να γίνεται περισσότερο κατανοητό και οι ώρες αποδοτικότερες. Μπορεί και ελκυστικές. Όπως ήδη γίνεται στις περισσότερες χώρες.

Δημήτρης Νατσιός
δάσκαλος, Κιλκίς
Αντίβαρο, Σεπτέμβριος 2007

Στο βιβλίο όμως τις Διδώς Σωτηρίου αφθονούν οι ωμές, αλογόκριτες περιγραφές σφαγών και εγκλημάτων και λοιπών ακατάλληλων για την ηλικία των παιδιών «αμαρτημάτων». Διαβάζω στην σελίδα 154. «Μερικά αλάνια (Τούρκοι) ψάχνανε για κοπέλες. Ξεσχίζανε τα μπούστα τους να δουν αν έχουν ωραίο στήθος, βάζανε χέρι στα μεριά τους και λέγανε αρσιζιές. Ένας μαφαζάς τους είπε – Μωρέ αχμάκηδες, τσακώστε τις γιαγιάδες και ψάχτε τα σακουλιασμένα αποτέτοια τους∙ εκεί έχουνε κρυμμένα τα χρυσαφικά και τσι λίρες». Σελ. 99. Διαβάζω: «Πέντε μέτρα παραπέρα, με τρεις σφαίρες στο κεφάλι, έπλεε στο αίμα ο καλύτερός μου φίλος… Μα πιο ανατριχιαστικό θέαμα παρουσιάζει ο Αλέκος∙ τον είχαν δέσει μ’ ένα σεντόνι απ’ το λαιμό και τον κρέμασαν απ’ το μπαλκόνι του σπιτιού του». Σελ. 313. «Οι Τσέτες…. σταυρώνουνε παπάδες στις εκκλησιές, ξαπλώνουνε μισοπεθαμένα κορίτσια κι αγόρια πάνω στις Άγιες Τράπεζες και τ’ ατιμάζουνε». Σελ. 323. «Η μαχαιριά άνοιξε την κοιλιά του. Ο Τούρκος χούφτιασε τ’ άντερα. – Πάρε στο χέρι την πλερωμή σου. Βάδιζε. Ακούς; Βάδιζε». Υπάρχουν δεκάδες άλλες ανατριχιαστικές αναφορές στο βιβλίο. Πάνω στον πανικό και την ασχετοσύνη τους, οι δήθεν ειρηνόφιλοι, θα μοιράσουν ένα βιβλίο – το επαναλαμβάνω είναι καλό για ενήλικες- ακατάλληλο για μαθητές Στ΄ Δημοτικού. Η μόνη λύση είναι να το παραλάβουν οι γονείς και να το στείλουν «πακέτο», ως απαράδεκτο, στο Υπουργείο Παιδείας. Και μέσα στο πακέτο, ας βάλουν και το δήθεν «διορθωμένο» αθλιούργημα.


Κουράκης Τάσος
Βουλευτής Α΄ Θεσσαλονίκης
28/5/08

Ατύχησε και αυτό το βιβλίο! Τα “Ματωμένα Χώματα” της Διδώς Σωτηρίου θα επιστραφούν για να αποθηκευθούν ελλείψει σχολικών βιβλιοθηκών

Eπί υπουργίας κ. Γιαννάκου και μεσούντος του «πολέμου» για το βιβλίο της Ιστορίας της ΣΤ Δημοτικού αποφασίστηκε να δοθεί στους μαθητές το βιβλίο της Διδώς Σωτηρίου «Ματωμένα Χώματα». Το λογοτεχνικό βιβλίο θα συμπλήρωνε τα κενά που θεωρήθηκε ότι το σχολικό βιβλίο ιστορίας είχε δημιουργήσει. Ένα χρόνο μετά το συγκεκριμένο βιβλίο μοιράστηκε μεν στους μαθητές αλλά τους ζητήθηκε να το επιστρέψουν για να μείνει στις σχολικές βιβλιοθήκες. Δυστυχώς διαπιστώνουμε ότι το υπουργείο με την απόφασή του υπονομεύει το ίδιο το εγχείρημά του. Είναι γνωστό ότι ένα λογοτεχνικό βιβλίο, σε αντίθεση με ένα σχολικό, διαβάζεται στον ελεύθερο χρόνο τον οποίο κάθε μαθητής μπορεί να διαχειριστεί όπως θέλει εκτός χρονικών περιορισμών και πιέσεων. Επειδή συνήθως ένα λογοτεχνικό βιβλίο δεν διαβάζεται κατά παραγγελία, το πιθανότερο να συμβεί είναι το συγκεκριμένο βιβλίο, λόγω της υποχρεωτικής επιστροφής του, να μην διαβαστεί ή η ανάγνωσή του να θεωρηθεί από τους μαθητές ως αγγαρεία. Επιπλέον, με δεδομένη τη σκανδαλώδη ανυπαρξία σχολικών βιβλιοθηκών στην πρωτοβάθμια εκπαίδευση, είναι βέβαιο ότι το συγκεκριμένο βιβλίο θα παραμείνει στις αποθήκες των σχολείων.


Η Αυγή 24/5/09
Πόλυ Κρημνιώτη

Στις... ανύπαρκτες βιβλιοθήκες των σχολείων τα "Ματωμένα χώματα"

"Είναι λυπηρό την ιστορία μας και την παιδεία μας να την καθορίζουν ακροδεξιές τοποθετήσεις και εξαρτήσεις του εκάστοτε υπουργού Παιδείας, στην προκειμένη περίπτωση του πρώην υπουργού Παιδείας Ευριπίδη Στυλιανίδη" λέει ο ανιψιός της Διδώς Σωτηρίου Νίκος Μπελογιάννης, με αφορμή την τύχη του βιβλίου της "Ματωμένα Χώματα" που ως γνωστόν το υπουργείο Παιδείας επί υπουργίας Μαριέττας Γιαννάκου, είχε αποφασίσει να διανείμει σε όλους τους μαθητές της ΣΤ' δημοτικού μετά τον σάλο που είχε δημιουργηθεί για το βιβλίο ιστορίας και την απόσυρσή του. Τα "Ματωμένα Χώματα" που ως "αντίβαρο" είχαν επιλεγεί προκειμένου να περάσει η "μπόρα", δεν έφτασαν ποτέ στα χέρια των μαθητών, ή τουλάχιστον όλων των μαθητών της ΣΤ' δημοτικού, παρ' ότι το υπουργείο Παιδείας είχε αγοράσει και διανείμει στα σχολεία τα απαιτούμενα 113.000 αντίτυπά του καταβάλλοντας 1.115.000 ευρώ. Κι αυτό γιατί ο κ. Ευριπίδης Στυλιανίδης που διαδέχτηκε την κ. Γιαννάκου με εγκύκλιό του στις αρχές Ιανουαρίου 2008, αναίρεσε την απόφαση της προκατόχου του ζητώντας να μην διανεμηθεί το βιβλίο στους μαθητές και να επιστραφεί απ' όσους το είχαν ήδη λάβει, ώστε να παραμείνει στις σχολικές βιβλιοθήκες. Όμως σε ποιες σχολικές βιβλιοθήκες; Αυτό αναρωτήθηκε εύλογα και ο βουλευτής του ΣΥΡΙΖΑ Τάσος Κουράκης σε σχετική ερώτησή του στη βουλή, πέρσι τον Μάιο, επισημαίνοντας ότι "με δεδομένη τη σκανδαλώδη ανυπαρξία σχολικών βιβλιοθηκών στην πρωτοβάθμια εκπαίδευση, είναι βέβαιο ότι το συγκεκριμένο βιβλίο θα παραμείνει στις αποθήκες των σχολείων".

Επιμέλεια: Πέτρος Μελισσαρίδης

Οι Σχολικές Βιβλιοθήκες, η Επιλογή του Υλικού τους… και όχι μόνο!

Υπάρχουν μια σειρά άρθρων στον ημερήσιο τύπο που αναλύουν την προσπάθεια του Υπουργείου Παιδείας για τη δημιουργία Σχολικών Βιβλιοθηκών. Κάποια από αυτά επικεντρώνονται στην επιλογή υλικού και στη διαδικασία που έχει επιλέξει το Υπουργείο για να εμπλουτίσει τις βιβλιοθήκες αυτές. Παρότι τα άρθρα είναι περασμένων ετών, έχουν ιδιαίτερη αξία για τον τρόπο που το Υπουργείο επιλέγει τίτλους βιβλίων για τις Σχολικές Βιβλιοθήκες. Μια διαδικασία που πιστεύω ότι ακόμα και σήμερα παραμένει ίδια.

Το άρθρο του Απόστολου Λάκασα στην Καθημερινή στις 02/10/05 «Νέο ξεκίνημα στις σχολικές βιβλιοθήκες: Οι διδάσκοντες θα επιλέξουν ανάμεσα σε 13.480 τίτλους, που ανακοίνωσε το υπουργείο Παιδείας» (http://news.kathimerini.gr/4dcgi/_w_articles_ell_2_02/10/2005_158661), έχει τη σημειολογία του. Σημειώνω μεταξύ άλλων: «Οι διδάσκοντες θα επιλέξουν…, 13.480 τίτλους…, πώς θα επιλέξουν οι εκπαιδευτικοί τους τίτλους; …Ήδη έγινε στελέχωση με βιβλιοθηκονόμους ώστε …να έχει ολοκληρωθεί η καταλογογράφηση των 13.480 τίτλων…, Ως προς την επιλογή των βιβλίων έχουν τεθεί συγκεκριμένες ποσοστώσεις…, Ως προς τα κριτήρια που έχουν τεθεί…»

Μια σειρά ερωτημάτων ανακύπτουν από την όλη διαδικασία. Διαβάστε τα κείμενα: «Σχολικές βιβλιοθήκες, η περιπέτεια συνεχίζεται» που δημοσιεύετε στο blog Kostas Vas (http://kosvas.pblogs.gr/2007/05/sholikes-bibliothhkes-h-peripeteia-synehizetai.html) αλλά και στο «Σχολικές βιβλιοθήκες ή « στου κούφου την πόρτα όσο θέλεις ...» (http://kosvas.pblogs.gr/2008/11/sholikes-bibliothhkes-h-stoy-koyfoy-thn-porta-oso-theleis.html).

Επίσης, το κείμενο του Αλέξη Δημαρά «Η επιλογή βιβλίων να γίνεται ελεύθερα» (15/06/07) (http://news.kathimerini.gr/4dcgi/_w_articles_ell_1_15/06/2007_230764) έχει τη δική του αξία, χωρίς την παραμικρή αναφορά στον ρόλο του βιβλιοθηκονόμου.

Το σύντομο κείμενο «Δαπανηρές σχολικές βιβλιοθήκες: Xωρίς τα αντίστοιχα οφέλη για τους μαθητές» (02/10/05) (http://news.kathimerini.gr/4dcgi/_w_articles_ell_100026_02/10/2005_158701) αλλά και το κείμενο της Όλγας Σέλλα «Χωρίς ουσιαστική αξιολόγηση η επιλογή των βιβλίων» (02/10/05) (http://news.kathimerini.gr/4dcgi/_w_articles_ell_1_02/10/2005_158713) είναι γραμμένο με μια πιο κριτική ματιά, η ανάλυση των προβλημάτων της όλης διαδικασίας επιλογής υλικού για τις σχολικές βιβλιοθήκες είναι πιο εμπεριστατωμένη, αλλά υπάρχει η έλλειψη αναφοράς στο ρόλο του βιβλιοθηκονόμου στην διαδικασία επιλογής, επεξεργασίας, οργάνωσης και συντονισμούς των υπηρεσιών μια βιβλιοθήκης από τον καθ’ όλα αρμόδιο επιστήμονα. Οι βιβλιοθηκονόμοι αφανείς αντιήρωες της όλης διαδικασίας, όπου και αν υπάρχουν!

Η Όλγα Σέλλα στο «Ψηφιακή γνώση και εγκυκλοπαιδική λογική: Καθηγητές απ’ όλη την Ελλάδα επιλέγουν, από ένα κατάλογο 13.500 τίτλων, βιβλία για τις 638 νέες σχολικές βιβλιοθήκες» (15/06/07) (http://news.kathimerini.gr/4dcgi/_w_articles_ell_1_15/06/2007_230766) αναφέρει:

«Τώρα, ήρθε η σειρά των συλλόγων των καθηγητών. Οι οποίοι, μέσα σε μια εβδομάδα, στα τέλη του περασμένου χειμώνα, έπρεπε να αποφασίσουν για 5.000 τίτλους περίπου, από διάφορες θεματικές κατηγορίες. «Φανταστήκαμε ότι θα είχαμε τη δυνατότητα να προτείνουμε κάποια βιβλία, ανάλογα με την ειδικότητα του καθενός μας και ότι θα μπορούσαμε να συμπεριλάβουμε κάποιους τίτλους από την τοπική μας ιστορία», λέει στην «Κ» καθηγήτρια από Λύκειο του νομού Αχαΐας, μάλλον απογοητευμένη από τη διαδικασία. «Βλέποντας τον κατάλογο, διαπιστώσαμε ότι πολλά από τα βιβλία ήταν παρωχημένα και δεν πρόκειται ποτέ να τα ανοίξουν τα παιδιά. Τελικά, σκεφτήκαμε να διαλέξουμε κάποια βιβλία, κι ας υπάρχουν, τέλος πάντων, στη βιβλιοθήκη. Και διαλέξαμε κάποια που «έκλειναν» το ποσόν που μας αναλογούσε. Αυτή την περίοδο εκπαιδεύεται το προσωπικό, που δεν είναι βιβλιοθηκονόμοι, αλλά καθηγητές. Βέβαια, εμείς πιστεύουμε ότι πρέπει να υπάρχουν και εκπαιδευτικοί και βιβλιοθηκονόμοι σε μια σχολική βιβλιοθήκη [δική μου η επισήμανση]». Όσο για την πληρότητα των τίτλων, η καθηγήτρια επισημαίνει ότι «υπήρχε μια ακαταστασία στα αρχαία ελληνικά κείμενα. Έβλεπες 10 φορές, σε διαφορετικά σημεία, τον ίδιο συγγραφέα και κάποιος άλλος απουσίαζε εντελώς από τον κατάλογο».

Επίσης διαβάστε: «Οι ενστάσεις που εγείρονται» (15/06/07) (http://news.kathimerini.gr/4dcgi/_w_articles_ell_1_15/06/2007_230763) του Κώστα Αγγελάκου,

Στο άρθρο ««Κλασικοί» συγγραφείς, ιατρικά και ιστορικά αναγνώσματα» (15/06/07) (http://news.kathimerini.gr/4dcgi/_w_articles_ell_1_15/06/2007_230765) αναλύονται οι κύριες επιλογές των σχολικών βιβλιοθηκών ανά την Ελλάδα.

Τέλος, η Τασούλα Καραϊσκάκη με τίτλο «Η μόρφωση στο… ράφι» (14/11/08) δίνει την πραγματική διάσταση των πραγμάτων. Παραθέτω το κείμενό της αυτούσιο:

«Η μόρφωση στο... ράφι

Tης Τασουλας Καραϊσκακη

Εξαγγέλθηκαν πολλαπλά, ιδρύθηκαν δοκιμαστικά, ψαλιδίστηκαν δραματικά, χρηματοδοτήθηκαν λειψά, εφοδιάστηκαν πρόχειρα, και -παρά τη «βροχή» των βροντερών υποσχέσεων περί πολλαπλασιασμού τους- σήμερα έχουμε μόνο 499 σχολικές βιβλιοθήκες σε 16.089 σχολεία. Επιπλέον, 22 χρόνια μετά την πρώτη απόπειρα ίδρυσή τους, οι μισές δεν λειτουργούν και οι υπόλοιπες υπολειτουργούν, ενώ οι υπεσχημένες παραμένουν σχέδιο στην Ελλάδα του ενός και μοναδικού σχολικού εγχειριδίου. Στην αρχή μίλησαν για 3.500 βιβλιοθήκες, που έγιναν 2.800, ιδρύθηκαν οι 499, ανακοίνωσαν άλλες 648, τελικά προκηρύχθηκαν 226, που όφειλαν να λάβουν «σάρκα και οστά» μέσα στο 2008 για να μη χαθούν 15 εκατ. ευρώ του ΕΣΠΑ. Τα οποία θα χαθούν, αφού η προθεσμία παράδοσης των βιβλίων λήγει στις 31 Δεκεμβρίου και ματαιώθηκε (τον Μάιο) ο διαγωνισμός για την προμήθεια του υλικού που έστησε πρόχειρα το υπουργείο Παιδείας (μετά την επιβολή ασφαλιστικών μέτρων από τον ένα διαγωνιζόμενο).

Για άλλη μια φορά πλειοδοτήσαμε στο δημοπρατήριο της ολιγωρίας. Ξεφορτωθήκαμε άλλο ένα «βάρος». Από τη φαγωμένη ευρωπαϊκή «προίκα» (τα 15 εκατ. ευρώ ήταν αρχικά 70,431 εκατ. ευρώ) δεν συγκρατήσαμε τίποτα. Ομως, πότε το κράτος ενίσχυσε θεσμούς που ανοίγουν τους ανθρώπους ορίζοντες, δρόμους στη σκέψη, στην κριτική, στην αμφισβήτηση; Το ίδιο το εκπαιδευτικό σύστημα αποκλείει τις σχολικές βιβλιοθήκες. Οι καθηγητές δεν διασυνδέουν το εξωσχολικό βιβλίο με τη λειτουργία του σχολείου, δεν το εντάσσουν στη διδακτική στρατηγική τους. Μόρφωση σημαίνει συνδυάζω γνώσεις από διάφορες πηγές. Ομως η ανάγνωση βιβλίων, η έρευνα, δεν έχουν ενταχθεί στο σχολικό πρόγραμμα. Πού να βρουν, άλλωστε, το χρόνο, οι μαθητές, ανάμεσα στα φροντιστήρια και στην ασθματική κάλυψη της ύλης της επομένης, να ασχοληθούν με το βιβλίο. Ετσι, ακόμη και εκεί όπου υπάρχουν βιβλιοθήκες, συνήθως λειτουργούν στο περιθώριο. Δεν ανανεώνονται σε τίτλους, δεν στελεχώνονται σωστά. Σε πόσες σχολικές βιβλιοθήκες απασχολούνται βιβλιοθηκονόμοι; Το εκπαιδευτικό σύστημα τους παράγει (από τρία ΤΕΙ), και στη συνέχεια τους απαξιώνει. Προσελήφθησαν βιβλιοθηκονόμοι που οργάνωσαν τις πρώτες σχολικές βιβλιοθήκες και στη συνέχεια απολύθηκαν για να αντικατασταθούν με εκπαιδευτικούς που επιμορφώθηκαν στη βιβλιοθηκονομία με σεμινάρια των 70 ωρών.

Πώς θα αντιμετωπιστεί η μονομέρεια και η προχειρότητα με την οποία είναι συχνά γραμμένα τα σχολικά βιβλία, χωρίς παράλληλες πηγές γνώσης; Η βιβλιοθήκη προσφέρει τη δυνατότητα του πολλαπλού εγχειριδίου - είναι μια αχανής τράπεζα δεδομένων ενάντια στην κρατούσα «παπαγαλία». Ο ίδιος ο πολιτισμός μας δεν βασίζεται στην αλήθεια του ενός και μοναδικού βιβλίου, αλλά σε μια άπειρη πολλαπλότητα πηγών που τροφοδοτούν την εφηβική, νεανική τάση για αναζήτηση. Την αναζήτηση της αλήθειας, της ελευθερίας, της έγνοιας για το παρόν και το μέλλον της ανθρωπότητας. Η «συνομιλία» με τα μεγάλα κείμενα του παρελθόντος ζωογονούν το σύμπαν των ιδεών τους, τροφοδοτούν τη σκέψη, την κριτική, το διάλογο, ενισχύουν την ικανότητά τους να αμφισβητούν τους θεσμούς και να τους αλλάζουν.

Οι μαθητές πρέπει να διαβάσουν πολλά βιβλία για να μπορέσουν να επεξεργαστούν μια δική τους σκέψη, να διατυπώσουν ιδέες νέες, διαφορετικές. Αντιμέτωποι με πελώριους μηχανισμούς χειραγώγησης, με νέες ορατές και αθέατες εξουσίες, για να σταθούν όρθιοι, για να μπορέσουν να αποφασίσουν τη δική τους πορεία αυτοσυνειδησίας χρειάζεται να περιπλανηθούν ελεύθερα, χωρίς εντολές, χωρίς λογοκρισίες, χωρίς ελέγχους, μέσα στον φωτοβόλο λαβύρινθο της γνώσης.

Η μόρφωση είναι το σημαντικότερο εθνικό κεφάλαιο. Δυστυχώς, σε διαρκή υποτίμηση.»

Τη να προσθέσει κανείς για την επιλογή υλικού στις σχολικές βιβλιοθήκες, για τα προβλήματα στη διαδικασία της επιλογής υλικού (επιτροπές, υπεύθυνοι, αριθμό βιβλίων, κ.α.), για τον ρόλο των εκπαιδευτικών και την απουσία των βιβλιοθηκονόμων;

Τα σχόλια δικά σας!

"Το κομμάτι που λείπει Συναντά το μεγάλο Ο"

Τα παιδικά βιβλία έχουν συνδεθεί με τα μικρά παιδιά και σπάνια ανατρέχουμε σε αυτά.
Ίσως γιατί παλιότερα στην Ελλάδα το είδος αυτό είχε παραμεληθεί. Σήμερα τα πράγματα έχουν αλλάξει και η έκδοση του παιδικού βιβλίου έχει αυξηθεί. Μαζί και η ποιότητά του. Η εικονογράφηση είναι υπέροχη και οι μεταφρασμένες ιστορίες πολλές. Παρακάτω παραθέτω μερικά από τα αγαπημένα μου.

Ένα βιβλίο για μικρούς και μεγάλους για την αναζήτηση του άλλου μας μισού. Από τον ιδιαίτερο συγγραφέα παιδικών βιβλίων Shel Silverstein. Πληροφορίες http://www.shelsilverstein.com/
( μετάφραση Άννα Μαρία Στεφάν, εκδόσεις Δωρικός)


Ο Τριστάνο είναι ερωτευμένος! Μία πολύ γλυκιά ιστορία με εξαιρετική εικονογράφηση. ( κείμενο Irene Schwartz, εικονογράφηση Michel Gay, μετάφραση Έφη Μαρκοζάνε, εκδόσεις ΚΑΣΤΩΡ)


Tο βιβλίο της Βασιλικής Κάργα, «Το βιβλίο που δεν ήθελε να διαβαστεί» είναι μία ιστορία με χώρο δράσης μία βιβλιοθήκη και ήρωα...ένα βιβλίο! που δε γνώριζε, τον τίτλο του ούτε το περιεχόμενό του . . .
( εικονογράφηση Νίκος Κουμαριάς, εκδόσεις Επόμενος Σταθμός)


Ιφιγένεια Περσίδου

Φωτογραφία

Παρουσίαση βιβλίων:
Ξανθούλης, Άλκης Ξ, Ιστορία της Ελληνικής Φωτογραφίας
Αθήνα: Ελληνικό Λογοτεχνικό και Ιστορικό Αρχείο, 1981

Freund, Gisele, φωτογραφία και κοινωνία
Μετ. Εύα Μαυροείδη
Τίτλος πρωτοτύπου: Photographie et societe
Εκδόσεις Φώτο


Η φωτογραφία παρουσιάστηκε σαν εφεύρεση τον Ιανουάριο του 1839 από τον Γάλλο ζωγράφο Louis Daguerre. Σαν επίσημη ημερομηνία της εφεύρεσης θεωρείτε η 19 Αυγούστου 1839. Η μέθοδος της φωτογραφίας ονομάστηκε «Δαγγεροτυπία» από την μέθοδο του Daguerre. Τα φυσικά και οπτικά φαινόμενα, που αποτελούσαν τις βάσεις της φωτογραφίας ήταν γνωστά στην Αρχαία Ελλάδα. Η σημερινή ονομασία της φωτογραφίας οφείλετε στους άγγλους ερευνητές Talbot και Herschel που πειραματίστηκαν με την φωτογραφία και δημιούργησαν μια μέθοδο που χάρισε την ονομασία της στην σύγχρονη φωτογραφία.
Η πρώτη φωτογραφία εμφανίζετε για πρώτη φορά στην Ελλάδα το 1843. Το 1848 χρησιμοποιείται για πρώτη φορά από έλληνες στο Πολυτεχνείο της Αθήνας όπου αποτελεί και το χώρο για το ξεκίνημα της νέας τέχνης. Ο πρώτος Έλληνας φωτογράφος ήταν ο Φίλλιπος Μαργαρίτης . Το 1855 γεννιέται το κίνημα του Ρεαλισμού την εποχή που άκμαζε η φωτογραφία. Ο ανταγωνισμός ανάμεσα στους φωτογράφους και στους καλλιτέχνες βοήθησε στην εξάπλωση του επαγγέλματος του φωτογράφου. Η παρακμή του επαγγέλματος έρχεται το 1900 λόγο των εύχρηστων φωτογραφικών μηχανών που μπορούσαν να χειριστούν ερασιτέχνες. Ωστόσο η φωτογραφία υπήρξε και ως μέσο αναπαραγωγής έργων τέχνης, έτσι γεννήθηκε η καρτ-ποστάλ που νομιμοποιήθηκε στην Γερμανία για πρώτη φορά το 1865. Το 1880 έχουμε την πρώτη φωτογραφία σε εφημερίδα από την Αμερικάνικη εφημερίδα Daily Graphic της Νέας Υόρκης με τον τίτλο Shantytown (Τενεκεδούπολη). Η φωτογραφία ταυτόχρονα με την είσοδο της στον τύπο εξελίσσετε και σε ένα δυνατό μέσο προπαγάνδας και εκμετάλλευσης. Τον 20ο αιώνα γεννιέται στη Γερμανία το φωτορεπορτάζ .
Ένας συνεχής αγώνας των φωτογράφων, εκτός τις ανεύρεσης εργασίας, ήταν και η υπεράσπιση των δικαιωμάτων τους όπου κάθε χώρα είχε ξεχωριστό νόμο και δεν προστατεύονταν τα δικαιώματα τους σε όλο τον κόσμο. Την δεκαετία του πενήντα εμφανίζονται τα πρώτα σκανδαλοθηρικά περιοδικά και γίνονται εξαιρετικά δημοφιλή στην Ιταλία. Αυτού του είδους τα περιοδικά οδηγούν στην εμφάνιση νέου είδους φωτογράφων των παπαράτσι, οι οποίοι χρησιμοποιούν τηλεφακούς αιφνιδιάζοντας τους ανθρώπους σε ιδιωτικές στιγμές. Θύματα τους έπεφταν πολύ διάσημοι, οι οποίοι ήταν στημένοι μέρα- νύχτα έξω από σπίτια, κλαμπ, ξενοδοχεία. Η φωτογραφία ως καλλιτεχνική έκφραση χωρίζεται σε δύο κατηγορίες. Η μία είναι οι φωτογράφοι για τους οποίους η εικόνα αποτελεί μέσο έκφρασης των συναισθημάτων ή των προβλημάτων του καιρού μας και για τους άλλους η φωτογραφία είναι μέσο πραγματοποίησης των προσωπικών τους επιδιώξεων. Τέλος εμφανίζονται οι φωτοερασιτέχνες που έκαναν την εμφάνιση τους το 1888 μαζί με την πρώτη Κόντακτ που ήταν εφεύρεση του Τζωρτζ Ήστμαν. Στις μέρες μας οι φωτοερασιτέχνες έχουν πληθύνει και η βιομηχανία της φωτογραφίας ανθεί.



ΕΥΑΓΓΕΛΙΑ ΛΙΑΚΟΥ

Πως νίκησα το AIDS

ΤΙΤΛΟΣ: ΠΩΣ ΝΙΚΗΣΑ ΤΟ AIDS
«Μια υπέροχη περιπέτεια με τον ιό HIV»

ΣΥΓΓΡΑΦΕΑΣ: ΜΑΡΙΑ Κ.

ΕΚΔΟΣΗ: ΚΑΣΤΑΝΙΩΤΗ





Το βιβλίο μας παρουσιάζει την ιστορία μιας γυναίκας που έχει περάσει μια περιπέτεια υγείας με τον ιό HIV. Μας ξετυλίγει πτυχές από τη ζωή της, γεγονότα που την έκαναν πιο δυνατή και που την βοήθησαν να καταλάβει πως η παραπληροφόρηση σε θέματα υγείας είναι σοβαρή υπόθεση όλων και η σωστή ενημέρωση μπορεί να σώσει ζωές. Μάλιστα, η ίδια αναφέρει ότι κανένας δεν θέλει να εξετάσει τα γεγονότα γύρω από αυτή την ασθένεια και παρόλο που έστειλε αμέτρητα γράμματα σε ιατρικές επιφυλλίδες επισημαίνοντας τις επιδημιολογικές ασυμφωνίες, το αγνόησαν εντελώς.
Ο λόγος που γράφτηκε αυτό το βιβλίο είναι γιατί κρύβει μια μεγάλη αλήθεια: τη δυναμική του ενός. Αυτή η γυναίκα, η Μαρία Κ., έκανε αυτό που θεώρησε προφανές: να αμφισβητήσει. Χρησιμοποίησε τα μέσα ενημέρωσης και ανέλυσε την άποψή της, τεκμηριώνοντας την με στοιχεία και παρουσιάζοντας την ως εμπειρία. Η δυνατότητα της αμφισβήτησης μέσα από τον δημοκρατικότερο, θα λέγαμε αυτή την στιγμή χώρο, το internet δίνει το έναυσμα στον καθένα να παραθέσει την άποψή του είτε είναι ομόφωνη είτε όχι.
Αυτό όμως που έχει μεγάλη σημασία για την ίδια την Μαρία, είναι να διαπιστώσει αν αυτό που υποστηρίζει, το γεγονός δηλαδή ότι η γυναίκα είναι σπάνιο – σχεδόν απίθανο να κολλήσει τον ιό HIV σε άντρα. Είναι μια μεγάλη αλήθεια που πολλοί φοβούνται και δεν θέλουν να παραδεχτούν. Τέλος, η προκατάληψη δηλαδή η επιθυμία να δεχτείς μια βεβαιότητα για προσωπικούς λόγους, όπως αναφέρει ο Philip Atkinson, απειλεί σοβαρά την ικανότητα κατανόησης.
Ακόμα το βιβλίο επιλέχθηκε κατά βάσει τον τίτλο του. Ο τίτλος έδωσε μια ξεκάθαρη εικόνα ότι πρόκειται για μία αληθινή ιστορία και μου κίνησε το ενδιαφέρον. Άποψή μου είναι ότι πρόκειται για ένα θέμα το οποίο θα έπρεπε να έχει την ανταπόκριση που του αναλογεί και που του απαιτείται. Είναι ένα θέμα που πρέπει να προβληματίζει τον καθένα καθώς οι άνθρωποι που είναι οροθετικοί είναι σαν όλους τους υπόλοιπους και κάλλιστα θα μπορούσε ο καθένας από εμάς να βρίσκεται στη θέση τους. Το βιβλίο είναι αρκετά καλογραμμένο, αφού ο τρόπος γραφής του είναι απλοϊκός, κατανοητός, γεμάτος αμεσότητα συγκεντρώνοντας παραπομπές από πολλά διαφορετικά ιατρικά βιβλία και συνομιλίες με e mail. Μ’ αυτόν τον τρόπο επιτυγχάνει να διαμορφώσει μια τελείως ανατρεπτική δομή με αποτέλεσμα ο αναγνώστης βλέποντας αποσπάσματα αλλά και ολόκληρους διαλόγους από τις προσωπικές συζητήσεις να δημιουργεί και να βιώνει τη «δική» του ιστορία.
Κλείνοντας , καθώς το ποσοστό των ατόμων που είναι οροθετικοί αυξάνεται όλο και συνεχώς στην Ελλάδα, το βιβλίο « ΠΩΣ ΝΙΚΗΣΑ ΤΟ AIDS: ΜΙΑ ΥΠΕΡΟΧΗ ΠΕΡΙΠΕΤΕΙΑ ΜΕ ΤΟΝ ΙΟ HIV», θα μπορούσε και καλό θα ήταν να ενταχθεί σε όλες τις βιβλιοθήκες, παρέχοντας τη δυνατότητα αφύπνισης σε πολλούς νέους και νέες. Η γνώση είναι ένα πολύτιμο δώρο που μας δίνεται καθημερινά. Η ανάγκη για μόρφωση και καλλιέργεια του πνεύματος πρέπει να συνοδεύει αυτή την αρχή. Η γνώση δεν παγιδεύει. Αντιθέτως διευρύνει τους ορίζοντες μας. Γίνεται κινητήριος δύναμη που μας ωθεί στην πρόοδο και την επιτυχία.


Μαρία, Κ. (2006) Πως νίκησα το AIDS : μια υπέροχη περιπέτεια με τον ιό HIV. Καστανιώτη : Αθήνα.


Στρύφων Αικατερίνη