Μετατροπή των άρθρων σε ebook

Δευτέρα 9 Ιουνίου 2008

Ιούνιος 2008 - Εργασίες στο μάθημα Ανάπτυξη και Διαχείριση Συλλογής

Αν θέλετε να καταθέσετε την εργασία σας ως κεντρική ανάρτηση στο ιστολόγιο, ελάτε σε επαφή με έναν από τους συνεργάτες του ιστολογίου.

Διαφορετικά:

Καταθέστε ως "Σχόλιο", κάτω από αυτή την ανάρτηση τις εργασίες σας στο μάθημα Ανάπτυξη και Διαχείριση Συλλογής, για το Εαρινό Εξάμηνο 2007-2008 (Ιούνιος 2008).

Η διαδικασία ανάρτησης είναι απλή:

Βρίσκεται στο τέλος αυτού του μηνύματος

  • επιλέξτε το σύνδεσμο "σχόλιο" που βρίσκεται στο τέλος αυτού του μηνύματος, στη μπάρα των επιλογών, π.χ.
1 σχόλια
το οποίο θα σας μεταφέρει σε μια νέα σελίδα για τη γραφή του κειμένου σας.
  • κάτω από τον τίτλο "Αφήστε το σχόλιό σας" γράψτε το κείμενό σας για το βιβλίο που επιλέξατε. Μπορείτε, επίσης, αν έχετε σώσει το κείμενο σε έναν κειμενογράφο να το μεταφέρετε με αντιγραφή.
  • μπορείτε να χρησιμοποιήσετε κώδικα HTML για να διαμορφώσετε τη σελίδα σας:

ΠΡΟΣΟΧΗ: θα πρέπει να κλείσετε τον κώδικα κάθε φορά που τον χρησιμοποιείτε.
Για περισσότερες πληροφορίες δείτε εδώ ή σε οποιαδήποτε ιστοσελίδα με οδηγίες χρήσης HTML.

Με την παραπάνω διαδικασία μπορείτε να προσθέσετε κάποιον σύνδεσμο, εικόνες ή ήχο με τη χρήση HTML κώδικα.
Όποιος δεν μπορεί να κάνει κάτι τέτοιο θα πρέπει να έρθει σε επαφή μαζί μου για να εγγραφεί ως μέλος του ιστολογίου και να έχει τη δυνατότητα να προσθέτει τα παραπάνω χωρίς τη χρήση κώδικα.

  • Κάντε τη "Λεκτική Επαλήθευση"
  • Επιλέξτε ταυτότητα:

Αν έχετε Google λογαριασμό π.χ. είστε χρήστης ενός blog ή έχετε gmail μπορείτε να χρησιμοποιήσετε τον κωδικό σας ή το e-mail στην ανάρτηση της εργασίας σας, γράφοντας παράλληλα και το όνομά σας, π.χ. Όνομα χρήστη [το e-mail σας], Κωδικός πρόσβασης [ο κωδικός σας]. Αν δεν έχετε σας συνιστώ να αποκτήσετε ένα e-mail από το gmail.

Αν δεν έχετε Google λογαριασμό μπορείτε να επιλέξετε το "Ψευδώνυμο" και εκεί να γράψετε το ονοματεπώνυμό σας για να γνωρίζω σε ποιόν ανήκει η κάθε ανάρτηση.

Μπορείτε ακόμη να αναφέρετε το όνομά σας στο τέλος του κειμένου που θα δημοσιεύσετε.

Το κείμενό σας θα πρέπει να έχει τουλάχιστον τα παρακάτω στοιχεία:

  • Τον τίτλο του βιβλίου, τον συγγραφέα, εκδότη, χρονολογία έκδοσης και τιμή, αν είναι δυνατόν
  • Τη βιβλιογραφική αναφορά με το σύστημα Harvard, του τεκμηρίου/βιβλίου που θα παρουσιάσετε
  • Την περιγραφή του θέματος του τεκμηρίου/βιβλίου
  • Την κριτική αξιολόγηση του τεκμηρίου/βιβλίου
  • Την διαπραγμάτευση του θέματος, δηλαδή θεωρητική προσέγγιση του θέματος που θα παρουσιάσετε (δύο με τρεις παραγράφους)
  • Την ανάπτυξη του θέματος, αν π.χ. το θέμα είναι η πρόσφυγες, τότε θα πρέπει το κείμενό σας να το συνοδεύουν ιστοσελίδες σχετικές για τους πρόσφυγες, ιστοσελίδες οργανισμών, άλλα σχετικά βιβλία και τεκμήρια, video από το youtube ή άλλους διαδικτυακούς χώρους, κ.λπ.
  • Τέλος, θα πρέπει να επιχειρηματολογήσετε σε τι είδους βιβλιοθήκη θα εντάσσατε ή δεν θα εντάσσατε το συγκεκριμένο τεκμήριο/βιβλίο και γιατί.
  • Μην ξεχνάτε στο τέλος το όνομα σας!

Πριν δημοσιεύσετε το κείμενό σας, επιλέξτε την προεπισκόπηση για να δείτε πως θα φαίνεται στην τελική του μορφή.
Δημοσιεύστε! Δημοσιεύστε! Δημοσιεύστε!

Καλή επιτυχία
Μανώλης

13 σχόλια:

Ανώνυμος είπε...

Ο βασιλιάς της άμμου/ Βαλέριο Μάσιμο Μανφρέντυ; μετάφραση Άμπυ Ράϊκου._ Αθήνα: Ψυχογιός, 2000.

Το βιβλίο αυτό λέει για έναν αιγυπτιολόγο ο οποίος απολύεται από την αγαπημένη του δουλειά και παίρνει διαζύγιο με την σύζυγό του και καταρρέει όταν ξαφνικά ερχονται δυο τύποι και του χτυπάνε την πόρτα και του δίνουν μια μυστηριώδες δουλειά που ο ίδιος πέφτει στην παγίδα των λαθρέμπορων οι οποίοι λένε οτι είναι γεωλόγοι. Μέσα απο την ομάδα θα γνωρίσει μια γυναίκα που και αυτή μπήκε στο παιχνίδι της διαφθοράς σταλμένη απο μυστικούς πράκτορες από την Αμερική και στην έρημο του Ιστραήλ ανακαλύπτουν έναν πολύ σημαντικό θησαυρό χιλιάδων χρόνων. Την ίδια στιγμή γίνεται πόλεμος μεταξύ παλαιστινών και ιερουσαληϊτών που προσπαθούν με αίμα και βία να πάρουν πίσω την Ιερουσαλήμ. Η άποψη μου γιαυτό το βιβλίο ειναι ότι μ'άρεσε επειδή μου αρέσει η Αίγυπτος και έτσι όταν το διάβαζα, φανταζόμουν ότι έπαιρνα μέρος και εγώ στην δράση και στην αγωνία των ηρώων που προσπαθούν να ξεφύγουν απο την παγίδα που βρέθηκαν, απο τν πόλεμο που μαίνονταν. και την προσπάθεια να καλύψουν τον ανεκτίμητο θησαυρό που κατάλαβαν μετά ότι δν έπρεπε να βαβυλωθεί ποτέ.Ο Φαραώ της άμμου ειναι ένας σημαντικός άνθρωπος που βρέθηκε μέσα σ'ενα αρχαίο αιγυπτικό τάφο κάτω στο χώμα στο μέρος που βρήκαν τον θησαυρό. Αυτο το βιβλίο είναι λογοτεχνικό και ταιριάζει σε δημοτικές βιβλιοθήκες περισσότερο επειδη εκει(στην δημοτική βιβλιοθ) έχει περισσότερο λογοτεχνικά βιβλία.

Καλαμπάκα Σοφία-Μαρία...

Ανώνυμος είπε...

Ο/Η Ευαγγελία Μαυρίκου είπε...
ΤΙΤΛΟΣ: Η Φυλακισμένη

ΣΥΓΓΡΑΦΕΑΣ: Μαλίκα Ουφκίρ - Μισέλ Φιτουσί

ΘΕΜΑ: Αιχμαλωσία - Ελευθερία

ΠΑΡΟΥΣΙΑΣΗ ΒΙΒΛΙΟΥ

Πρόκειται για την αληθινή ιστορία της Μαλίκας Ουφκίρ, την μεγαλύτερη κόρη του στρατηγού Ουφκίρ, αρχηγού της περιβόητης για τα βασανηστήρια ασφάλειας της χώρας. Η Μαλίκα με το θάρρος κ το ψυχικό σθένος που την διακατέχουν "καταθέτει" την ιστορία της στην Γαλλίδα δημοσιογράφο και συγγραφέα Μισέλ Φιτουσί. Η ιστορία της αρχίζει απο τα παιδικά της χρόνια και καταλήγει στην μέρα της αποφυλάκισης - ελευθερίας της οικογένειάς της και της ίδιας μετά απο είκοσι ολόκληρα χρόνια.
Σε ηλικία πέντε χρονών, πήγε να ζήσειστο βασιλικό παλάτι, στο Ραμπάτ κατ' απαίτηση του βασιλία Μουχάμαντ Έ, ο οποίος και τη μεγάλωσε ως ιδανική σύντροφο για την κόρη του. Η μικρή Μαλίκα έζησε έντεκα χρόνια σε έναν κόσμο αρχόντων και σκλάβων, έναν κόσμο αφάνταστης πολυτέλειας. Δεν της έλειπε τίποτα, μόνο η οικογένεια και η ελευθερία της. Στα 16 της, βγαίνοντας απο το Παλάτι, ήταν μια απο τις πλουσιότερες κληρονόμους του Μαρόκου. Το 1972, ενώ ο Χασάν ΄Β είχε ήδη διαδεχτεί τον πατέρα του στον θρόνο, ο στρατηγός Ουφκίρ αηδιασμένος από τη διαφθορά της κρατικής μηχανής, αποπειράθηκε να δολοφονήσει το βασιλιά, ή τουλάχιστον, σ ' αυτόν έπεσαν οι υποψίες. Οι συνέπειες για την οικογένεια του Ουφκίρ ήταν τρομακτικές. Η Μαλίκα με την οικογένειά της θα φυλακιστούν σ ένα σκοτεινό κελί κάτω από απάνθρωπες συνθήκες επί είκοσι ολόκληρα χρόνια. Τόσο χρειάστηκε για να αλλάξει για πάντα η ζωή της μικρής πριγκίπισσας και να σημαδευτεί η ψυχής της. Θα βρεί όμως την δύναμη και το κουράγιο να αντέξει τα βάσανα, το κρύο, την πείνα και τις αρρώστιες και να βγεί νικήτρια.
Μια αληθινή ιστορία που θα μιλήσει στην καρδιά του κάθε αναγνώστη. Θα τον κάνει να δακρύσει, να αγανακτήσει, να χαμογελάσει και να νοιώσει έναν απέραντο θαυμασμό για την Μαλίκα και τα αδέρφια της που κατάφεραν το ακατόρθωτο: να διατηρήσουν ακέραιη την ανθρωπία τους μέσα στη κόλαση της φυλακής.
Σήμερα με όπλο το χιούμορ και τη δύναμή της, που ποτέ δεν της έλειψαν, προσπαθεί να αναπληρώσει το χαμένο καιρό και να απαλύνει τα σημάδια που δε θα σβήσουν ποτέ. Να γίνει αυτό που πάντα λαχταρούσε: μια γυναίκα ελεύθερη.

ΕΝΤΑΞΗ ΤΟ ΒΙΒΛΙΟΥ ΣΤΗΝ ΣΥΛΛΟΓΗ ΜΙΑΣ ΒΙΒΛΙΟΘΗΚΗΣ

Το συγκεκριμένο βιβλίο θα μπορούσε να τοποθετηθεί σε μια Δημοτική βιβλιθοθήκη καθως το θέμα του αποτελεί μέχρι σήμερα σημαντικό κοινωνικό πρόβλημα σε αρκέτες χώρες του κόσμου. Οι αναγνώστες θα έχουν την δυνατότητα να ενημερωθουν περαιτέρω και να ευαισθητοποιηθούν. Επίσης, θα ήταν χρήσιμο να ενταχθεί στην συλλογή μιας Ακαδημαικής βιβλιοθήκης για την ολοκλήρωση εργασιών των φοιτητών πάνω σ αυτό το θέμα.

ΧΡΥΣΟΥΛΑ ΤΑΝΟΥΣΗ είπε...

ΤΙΤΛΟΣ: Ποτέ χωρίς την κόρη μου

ΣΥΓΓΡΑΦΕΑΣ: Μπέτι Μαχμούντι και Ουίλιαμ Χόφερ

ΠΡΩΤΗ ΕΚΔΟΣΗ: Απρίλιος 1993, 3000 αντίτυπα

ΕΚΔΟΣΕΙΣ ΨΥΧΟΓΙΟΣ

ΤΙΜΗ: 3640δρχ. Δηλαδή περίπου 12 ευρώ

ΘΕΜΑ: Κακοποίηση γυναικών


Το βιβλίο ¨ποτέ χωρίς την κόρη μου¨ περιγράφει τη ζωή μια Αμερικανίδας γυναίκας παντρεμένη με ιρανό, που ταξίδεψε με τον άντρα της και την κόρη της στην Τεχεράνη. Πρόκειται για μια αληθινή ιστορία μιας γυναίκας που πέτυχε το ακατόρθωτο.
Η Μπέτι Λάβερ ήταν μια διαζευγμένη νοικοκυρά, με δυο γιους, όταν γνώρισε τον γιατρό Μαχμουντί και η σχέση τους κατέληξε σε γάμο από τον οποίο γεννήθηκε η κόρη τους Μαχτομπ. Τέσσερα χρόνια μετά, αποφάσισαν να επισκεφτούν την οικογένεια του Μουντί στην Τεχεράνη. Από την στιγμή της επίσκεψης τους, η Μπέτι ανακαλύπτει πως ο Μουντί είχε σχεδιάσει να μην ξανα επιστρέψουν στην Αμερική.
Ξαφνικά αρχίζει να ζει μαζί με την κόρη της σε ένα περιβάλλον και σε μια χώρα που δεν αρμόζει σε μια γυναίκα που έχει μάθει να ζει σε μια ελεύθερα, ισότιμα και δημοκρατικά. Βλέπει τον άντρα που είχε ερωτευθεί να ¨αλλάζει¨ πρόσωπο και να συμπεριφέρεται σε αυτήν και την κόρη της σαν τύραννος κρατώντας τες αιχμάλωτες. Συνειδητοποιεί οτι η κοινωνία και ο τρόπος σκέψης των ανθρώπων είναι οτι οι γυναίκες πρέπει να είναι σκλάβες και υποχείρια των αντρών. Έτσι αρχίζει έναν αγώνα για να δραπετεύσει από τη χώρα αλλά και από τη σκιά του Μουντί. Διηγώντας όλη την προσπάθεια της να φύγει με διάφορους τρόπους από τη χώρα, περιγράφει παράλληλα με τρομακτικές λεπτομέρειες την κακοποίηση της από τον ίδιο τον άντρα της κάνοντας τη θέληση της να διαφύγει ακόμη πιο έντονη και αποφασιστική. Έτσι με υπεράνθρωπες προσπάθειες και μέσα από απερίγραπτες περιπέτειες, βάζοντας σε κίνδυνο και την κόρη της, η Μπέτι κατόρθωσε να δραπετεύσει μαζί με την κόρη της μέσω ενός παράνομου δικτύου λαθρεμπόρων και να γυρίσει στην Αμερική.

Το συγκεκριμένο βιβλίο θα μπορούσε να ενταχθεί σε μια δημόσια βιβλιοθήκη γιατί το θέμα του μπορεί να απασχολήσει κυρίως τις γυναίκες που κακοποιούνται και να δωθεί ως παράδειγμα δύναμης και ελευθερίας.
Άλλα έργα πάνω σε αυτό το θέμα είναι το λουλούδι της ερήμου, οι πουλημένες, για την αγάπη ενός παιδιού.

ΓΕΝΙΚΟΤΕΡΑ ΣΧΟΛΙΑ

Στην εποχή μας, το πρόβλημα αυτό βρίσκεται σε έξαρση και έχει πάρει παγκόσμιες διαστάσεις. Σε όλες σχεδόν τις ανθρώπινες κοινωνίες, από πολύ παλιά, η γυναίκα βρισκόταν κάτω από το ζυγό του άνδρα, που μέσα από το θεσμό του γάμου, μπορούσε να έχει το αναμφισβήτητο δίκαιωμα να διαπράττει κάθε είδους βιαιότητα, καθιστώντας τη σύζυγο, θύμα, με την άσκηση πάνω της κάθε βαναυσότητας, χωρίς να διατρέχει τον κίνδυνο να κατηγορηθεί και να διωχθεί ποινικά.
Συγκεκριμένα πριν από τη δεκαετία του 1970, ο συζυγικός βιασμός ήταν έννοια ακατανόητη και ουσιαστικά ανύπαρκτη. Ο νόμος, σε καμία χώρα, δεν αναγνώριζε ως ποινικό αδίκημα, αλλά και τα ίδια τα θύματα, τις περισσότερες φόρες, δεν συνειδητοποιούσαν ότι κάτι τέτοιο πράγματι τους συνέβαινε. Μετά το 1970, όμως, κάποια μέλη του γυναικείου κινήματος έφεραν στο προσκήνιο το πρόβλημα αυτό και αύξησαν την ευαισθησία των γυναικών και της κοινωνίας, στο σύνολό της, τόσο για τη σωματική, όσο και την σεξουαλική συζυγική κακοποίηση.
Παράδειγμα αποτελεί μια συγκλονιστική ιστορία της Lorena Bobbit, όπου τον Ιούνιο του 1993 αποφάσισε να τιμωρήσει τον άνδρα της, John, για τα χρόνια της σεξουαλικής κακοποίησης που είχε βιώσει μαζί του, κόβοντας το πέος του, ενώ αυτός κοιμόταν.

ΒΙΒΛΙΟΓΡΑΦΙΑ: Ποτέ χωρίς την κόρη μου / Μπέτι Μαχμούντι, Ουίλιαμ Χόφερ ΄ μετάφραση Κώστια Κοντολέων._ Αθήνα: ψυχογιός, [χ.χ.]

www.obrela.gr/articles/et_bibl_
prakt_papadamark.pdf




ΤΑΝΟΥΣΗ ΧΡΥΣΟΥΛΑ

Ανώνυμος είπε...

ΤΙΤΛΟΣ ΒΙΒΛΙΟΥ:Η ΦΥΛΑΚΙΣΜΕΝΗ ΤΗΣ ΤΕΧΕΡΑΝΗΣ
ΣΥΓΓΡΑΦΕΑΣ:ΜΑΡΙΝΑ ΝΕΜΑΤ

ΠΕΡΙΛΗΨΗ:

Η Μαρίνα είναι ένα κορίτσι που ζει και μεγαλώνει στην Τεχεράνη.Έχει μια συνηθισμένη ζωή, πηγαίνει στο σχολείο, έχει φίλες και αγόρι.Όλα όμως αλλάζουν όταν τον Ιανουάριο του 1982, σε ηλικία 16 ετών η Μαρίνα συλλαμβάνεται.Με την κατηγορία διάπραξης πολιτικού εγκλήματος, την πηγαίνουν στην φυλακή Εβίν.Εκεί αφού πρώτα την βασανίζουν σκληρά την καταδικάζουν σε θάνατο.Γλιτώνει όμως τον θάνατο αφού ο Αλί,ανακριτής στο Εβίν την ερωτεύεται.Την αναγκάζει όμως να τον παντρευτεί με την απειλή οτι αν δεν το κάνει η οικογενειά της κινδυνεύει.Έτσι αναγκάζεται να τον παντρευτεί αφού πρώτα ασπάζεται τον Ισλαμισμό.Ο γάμος τους όμως δεν κρατάει πολύ καθώς εχθροί του Αλί τον σκοτώνουν.Έτσι η Μαρίνα αφού μένει για λίγο καιρό στη φυλακή τελικά αθωώνεται. Έτσι επιστρέφει στην οικογένεια της και στον άντρα που πραγματικά αγαπούσε τον Αντρέ.

ΕΝΤΑΞΗ ΤΟΥ ΒΙΒΛΙΟΥ ΣΕ ΜΙΑ ΒΙΒΛΙΟΘΗΚΗ:

Το βιβλίο αυτό κατά την γνώμη μου πρέπει να ενταχθεί σε μια δημοτική βιβλιοθήκη. Γιατί πρέπει να είναι διαθέσιμο σε όποιον θέλει να το διαβάσει.Είναι ένα βιβλίο που όλοι θα έπρεπε να το διαβάσουν.

Ανώνυμος είπε...

[i]Ο Ψίθυρος των αναμνήσεων/ Μαρία Βεντούρι· μετάφραση Ανθή Λουρίδα._Αθήνα: Κώτσιας, 1998.[/i]

Τίτλος πρωτοτύπου: Rumore dei Ricordi

ΘΕΜΑ: Επιλογές ζωής

[b]ΠΑΡΟΥΣΙΑΣΗ ΒΙΒΛΙΟΥ[/b]
Το βιβλίο αυτό της Μαρίας Βεντούρι έχει να κάνει με τη γυναίκα και τα προβλήματα που μπορεί να αντιμετωπίσει στη ζωή. Μιλάει για μια γυναίκα η οποία έχει φτάσει σε μια ώριμη ηλικία πια και έχει να φροντίσει και να μεγαλώσει 2 παιδιά καθώς και τα προβλήματα της δουλειάς και του νοικοκυριού της βεβαίως. Πέρα από αυτές τις συνηθισμένες -για μια σύγχρονη γυναίκα- έγνοιες η Λίντα (όπως είναι το όνομα τη προταγωνίστριας) έχει "στην πλάτη της" και δύο διαζύγια στην ηλικία των 38 πράγμα που είναι σαν ρετσινία κολλημένο πάνω της δημιουργώντας της συνεχώς προβληματισμούς και ανησυχίες καθώς και την οριστικοποίηση της υιοθεσίας του ένος παιδιού από τα δύο (το άλλο είναι από τον πρώτο της γάμο). Σα να μη φτάνουν όλα αυτά έρχετε στη ζωή της ο έρωτας, ένας γοητευτικός νεαρός ο Ματεό. Ο Ματέο είναι το νέο αφεντικό της επιχείρησης στην οποία εργάζεται για χρόνια η Λίντα. Ο νέος αυτός έρωτας περιπλέκει τα πράγματα αφού η Λίντα καλέιται πλέον να αποφασίσει τι θα πρέπει να ακολουθήσει. Την καρδία η οποία της φωνάζει να είναι μαζί με τον Ματεό (αν και οχτώ χρόνια μικρότερος, χωρίς προηγούμενο γάμο πίσω του και με τις αντιδράσεις της κόρης της και του οικογενειακού περιβάλοντος του Ματέο) ή τη λογική που λέει πως είναι αρκετά μεγάλη πλέον για περιπέτειες και θα πρέπει να αφοσιωθεί μόνο στα παιδία της και στη δουλειά της συνεχίζοντας ήρεμα τη ζωή της με τα υπάρχοντα -ομολογουμένως πολλά- προβλήματα...;

Το βιβλίο είναι ένα έργο από μια γυναίκα που ίσως να έχει ζήσει και αυτή κάτι παρόμοιο, αν όχι σίγουρα μπορεί να μας δώσει παραστατικότατα την κατάσταση που επικρατεί. Είναι μια ιστορία της γυναίκας μάνας, συζύγου, εργαζόμενης, ερωμένης και περιγράφει τους προβληματισμούς και τις σκωτούρες που έχει η ζωή και που μπορούν να μεγαλώσουν από κάποιες λανθασμένες επιλογές που κάνει ο άνθρωπος κατά τη διάρκειά της ζωής. Μιλάει για τη ζωή, για τη σημασία που μπορούν να έχουν τα απλά καθημερινά πράγματα που κάνουμε καθώς και για τη σημασία που πρέπει να δίνεις όταν παίρνεις κάποιες αποφάσεις σημαντικές. Για το ρίσκο που είναι μέσα στη ζωή πάντα και τις ψυχολογικές και υπαρξιακές αναζητήσεις που κατά καιρούς έχουμε όλοι μας..τα παιχνίδια του μυαλού. Πέρα από όλα αυτά το μεγάλο θέμα στο μυθιστόρημα της Βεντούρι έχει να κάνει με τα ταμπού που έχουν οι άνθρωποι γύρω από ανθρώπους που προέρχονται από αποτηχημένους γάμους-και δη σε μια γυναίκα- καθώς και τις ηλικιακές διαφορές μεταξύ ζευγαριών. Αυτά τα ταμπού που δημιουργούν τις μεγάλες αμφιβολίες και γεμίζουν ενοχές κάποιους ανθρώπους για τις επιλογές τους. Καρδιά ή λογική λοιπόν; Συγκεκριμένα στο βιβλίο για μια επιλογή ζωής που αν βγει σωστή σου δίνει την ευτυχία, αν υπάρξει και πάλι το λάθος είναι άλλο ένα χτύπημα στην ήδη πληγωμένη καρδιά της πρωταγωνίστριας. Αλλά και γενικά αν πρόκειται και για ένα απλό θέμα πολλές φορές καλείσαι να επιλέξεις ανάμεσα σε καρδία και λογική. Η αμφιβολία που κυριαρχεί στο έργο της Βεντούρι.
Νομίζω πως βάζει και τον αναγνώστη στη διαδικασία της εσωτερικής αναζήτησης αφού καταπιάνεται διαβάζοντας το βιβλίο και αυτός νωερά με τους προβληματισμούς της γυναίκας και δε μπαίνει μόνο στη θέση της αλλά και στη θέση των υπολοίπων που την αποδοκιμάζουν για τις επιλογές της. Η συγγραφέας καταφέρνει να σε βάλει μέσα στο κλίμα του μυθιστορήματος από την αρχή και το γεγονός ότι μπαίνεις στη θέση των πρωταγωνιστών σκεπτόμενος και εσύ τι θα έκανες είναι μια επιτυχία της συγγραφέως. Τέλος η Βεντούρι έχει εξαιρετικές φυσικές περιγραφές ανθρώπων, τοπίων, πραγμάτων σε αυτό το έργο της.

[b]ΕΝΤΑΞΗ ΣΕ ΒΙΒΛΙΟΘΗΚΕΣ[/b]
Νομίζω πως το συγκεκριμένο βιβλίο θα μπορούσε να ενταχθεί σε δημοτικές βιβλιοθήκες γιατί μπορεί να διαβαστεί από όλους και πραγματεύεται τα σύγχρονα προβλήματα μιας γυναίκας καθώς και κοινωνικά προβλήματα που μπορούμε όλοι να αντιμετωπίσουμε ανά πάσα στιγμή.

Ανώνυμος είπε...

ο/η μαρία ψαρρα είπε...
Τίτλος βιβλίου:Το τρίτο θαύμα.
του Richard Vetere.

ΠΑΡΟΥΣΙΑΣΗ ΒΙΒΛΙΟΥ
Συναρπαστικό και με έξυπνη πλοκή "Το τρίτο θαύμα" είναι ένα βιβλίο μυστηρίου σχετικά με τη φύση και της ανταμοιβές της πίστης και της συγχώρησης.Ο τίτλος αναφέρεται στο τρίτο θαύμα που πρέπι να αποδοθεί σε κάποιο πρόσωπο πριν ανακυρηχθεί σε Αγία.Οι ενορίτες της εκκλησίας του Αγίου Στανισλάβου, στο Κουϊνς της Νέας Υόρκης, πιστεύουν οτι η θεραπεία ενος κοριτσιού από μιά ανίατη ασθένεια και τα δάκρυα από αίμα που χύνει καθε Οκτώβριο εδώ και δέκα χρόνια το άγαλμα της Παρθένου,συνδέονται με το θάνατο της Έλεν Στέφενσον, μιας γυνάικας που ζούσε στη μονή της εκκλησίας και είχε τη φήμη"αγίας γυναίκας".Υπό την πίεση του ποιμνίου του,των Μ.Μ.Ε. και του Βατικανό,ο Κορδινάλιος Κέιχιλ αναθέτει στον πατέρα Φράνκ Μούρ να ερευνήσει το θέμα.

Αυτό που μου προκάλεσε το ενδιαφέρον να διαβάσω το συγκεκριμένο βιβλίο,ήταν ο τίτλος του"Το τρίτο θαύμα".Ήθελα να δω πως ο συγγραφέας,ο Richard Vetere,πρόβαλε το θέμα αν όντως υπάρχουν θαύματα,τι θαύμα,-τα παρουσίασε και πως τα προσέγκυσε και τα τεκμηρίωσε.

ΕΝΤΑΞΗ ΒΙΒΛΙΟΥ ΣΤΗ ΣΥΛΛΟΓΗ ΜΙΑΣ ΒΙΒΛΙΟΘΗΚΗΣ
Το βιβλίο αυτό μπορεί να ενταχθεί σε μια δημοτική βιβλιοθήκη της Αθήνας ή της Θεσ/νίκης,επειδή το βιβλίο αναφέρεται στα θαύματα της καθολικής εκκλησίας και πέραν τούτου,περιέχει άσεμνα λόγια και πρέξεις κυρίως του πομνίου,κάτι που θα προλαλούσε αντιδράσεις από μια κλειστή κοινώνία μιας επαρχιακής πόλης.

ΜΑΡΙΑ ΨΑΡΡΑ

26 Μάϊος 2008 1:22 μμ

Ανώνυμος είπε...

Ο/Η Ειρήνη Δρίβα είπε...

Οριάνα Φαλλάτσι: Γράμμα σ’ενα παιδί που δεν γεννηθήκε ποτέ...
Εκδόσεις Πάπυρος
Μετάφραση: Έρης Κανδρή

Θέμα : Το θέμα που πραγματεύεται το βιβλίο είναι μια ανύπαντρη γυναίκα που βρίσκεται ξαφνικά με ένα παράνομο παιδί στα σπλάχνα της .

ΠΑΡΟΥΣΙΑΣΗ ΤΟΥ ΒΙΒΛΙΟΥ :

Το βιβλίο αυτό αποτελεί ένα εσωτερικό μονόλογο μιάς ανυπαντρης μητέρας η οποία κυοφορεί ένα έμβρυο... Η εσωτερική διαμάχη της γυναίκας-μητέρας και της γυναίκας-εργαζόμενης, τα διλήμματα, οι φόβοι, οι αμφιβολίες και η τελική απόφαση που δεν έχει οριστικοποιηθεί ταλαντεύουν συνεχώς την γυναίκα και δημιουργούν μια συνεχή παλη μεσα της.Από την μια πλευρά θέλει να φέρει το παιδί αυτό στον κόσμο, κι’απο την άλλη πλευρά αναρωτιέται αν και το ίδιο θα ήθελα ζήσει σε αυτήν την σκληρή και απρόσωπη κοινωνία. Συνεχείς αντιφατικές κινήσεις φέρνουν την γυναίκα σε κακή ψυχολογική κατάσταση, σε συνδυασμο με τις πιέσεις που δέχεται και απο τον ίδιο τον πατέρα του εμβρύου να κάνει έκτρωση,αλλα και την κατακραυγή της ίδιας της κοινωνίας η οποία δεν μπορεί να δεχθεί το γεγονός, την καταρακώνουν. Ας σημειωθεί βέβαια πως και μόνο η ιδέα μιας ανύπαντρης μητέρας αποτελούσε, για την τοτε εποχή, ενα φοβερό σκάνδαλο. Εν κατακλείδι η ηρωίδα αφήνει ανοιχτη και μετέρωρη την τελική της απόφαση για το αν θα κρατήσει το παιδί ή όχι. Συμφωνα με τα προλεγόμενα το βιβλίο αυτό αποτελεί κοινωνικό ερέθισμα προς κάθε γυναίκα, είτε αυτή είναι απελευθερωμένη επιστήμων,καταπιεσμένη νοικοκυρά,υπάλληλος , εργάτρια...


Το βιβλίο θα μπορούσε να ενταχθεί σε μια δημοτική βιβλιοθήκη.

Ειρήνη Δρίβα

Ανώνυμος είπε...

Muhsen, Zana. Πουλημένες / Ζάνα Μόχσεν , Άντριου Κροφτς · μετάφραση Βασιλική Κοκκίνου. - Αθήνα : Λιβάνης - Το Κλειδί, 1993. - 358σ. - (Βιογραφίες)

Παρουσίαση :Μπέτι Μαχμούντι
Τίτλος πρωτοτύπου: Vendues!


Η Ζάνα και η Νάντια Μόχσεν, δύο έφηβα κορίτσια, με πατέρα Υεμενίτη και μητέρα Αγγλίδα, εξαπατούνται από τον θρησκόληπτο και συντηρητικό μουσουλμάνο πατέρα τους, ώστε να ταξιδέψουν στην Υεμένη, όπου πωλούνται ως νύφες σε δύο φίλους του.

Από αυτό το σημείο ξεκινάει ένας πραγματικός Γολγοθάς για τα δύο κορίτσια, μιας και βιώνουν ένα καταπιεστικό περιβάλλον, χωρίς καμία ελευθερία έκφρασης. Κάθε αυτονόητο, θεσπισμένο δικαίωμά τους ως άνθρωποι και ως γυναίκες καταπατείται. Βρίσκονται στον απόλυτο έλεγχο των «συζύγων» τους, έχοντας ως μοναδικό ρόλο, την επιμέλεια του νοικοκυριού, την γέννηση και την ανατροφή των παιδιών. Τις περισσότερες ώρες τις ημέρας παραμένουν κλεισμένες σ’ένα άθλιο σπίτι, που μοιάζει πιο πολύ με τρώγλη, κάτω από απαράδεκτες συνθήκες διαβίωσης και υγιεινής, αποκομμένες από τον υπόλοιπο κόσμο και την τεχνολογία.

Η Ζάνα αντιδρά με κάθε δυνατό μέσο στο παρανοϊκό καθεστώς που την περιβάλλει και την θέλει υποταγμένη, αλλά δείχνει να ανησυχεί περισσότερο για την αδελφή της. Μίσος, οργή, θυμός και θλίψη είναι τα μόνα αλλά και μόνιμα συναισθήματα στην ψυχή της. Συναισθήματα ωστόσο, που την δυναμώνουν ώστε να παλέψει για την ελευθερία της. Σύντομα, λόγω των άθλιων συνθηκών αρρωσταίνει και φτάνει στο σημείο να βλέπει ως μόνη οδό για την απελευθέρωσή της τον θάνατο.

Στην Αγγλία, η μητέρα της, ξεκινάει έναν αγώνα ώστε να δημοσιοποιήσει το θέμα σε δημοσιογράφους, πολιτικούς και στο κοινό με σκοπό την ευαισθητοποίησή τους για το δράμα των δύο ανήλικων κοριτσιών. Τελικά, μετά από οκτώ χρόνια δυνάστευσης και προσπαθειών η Ζάνα καταφέρνει να επιστρέψει στο σπίτι της, αφήνοντας όμως πίσω το παιδί της και τη Νάντια, η οποία αρνείται να εγκαταλείψει τα παιδιά της στην Υεμένη.

Έτσι, η Ζάνα συνεχίζει τον αγώνα με τη μητέρα της, ώστε να επιτραπεί στη Νάντια να εγκατασταθεί κι αυτή στην Αγγλία, αλλά με τα παιδιά της. Παρά ταύτα τα χρόνια περνούν και η Νάντια απομακρύνεται ολοένα και περισσότερο από την προηγούμενη ζωή της, βιώνοντας έναν διαρκή εξαναγκασμό και φόβο. Γι’ αυτό και σε κάθε της επαφή με τους δημοσιογράφους και τους δικούς της, δηλώνει πλέον πως η ζωή της στην Υεμένη είναι καλή και πως δεν θέλει να επιστρέψει στην πατρίδα της.


Το βιβλίο είναι μια έμμεση αναφορά στην δουλεία, την εκμετάλλευση και την καταπίεση των γυναικών στις μουσουλμανικές χώρες, αλλά και μια άμεση αποτύπωση της σκληρής πραγματικότητας που βίωσαν και βιώνουν οι αδελφές Μόχσεν, εξαιτίας της θρησκοληψίας αλλά και της φιλαργυρίας του πατέρα τους. Μεταφέροντας τα προσωπικά της βιώματα η Ζάνα Μόχσεν περιγράφει ρεαλιστικά την κοινωνική εξαθλίωση της γυναίκας αλλά και την προσωπική της απαξίωση ως ανθρώπου, σ’ ένα περιβάλλον δυνάστευσης και κατακρεούργησης του σεβασμού στην ιδιωτική ζωή. Τονίζει την διαφορετική, πλασματική και υπερρεαλιστική εικόνα που είχε και η ίδια γι’ αυτή την χώρα, από την οποία αγωνίστηκε σκληρά για να ξεφύγει. Φωτογραφίζει τις απάνθρωπες συνθήκες διαβίωσης, καθώς και το πολύ χαμηλό βιοτικό επίπεδο της Υεμένης, στην οποία έζησε οκτώ ολόκληρα χρόνια. Οκτώ χρόνια που της κληροδότησαν ένα είδος ιδρυματισμού, με αποτέλεσμα σοβαρές δυσκολίες, τόσο σε επίπεδο σχέσεων, όσο και σε επίπεδο χειραφέτησης, κατά την φάση της επανένταξής της στην κοινωνία όπου μεγάλωσε.
Το βιβλίο θα αποτελούσε μια αξιόλογη καταχώρηση σε κάθε βιβλιοθήκη, γεγονός που καταδεικνύεται από το ενδιαφέρον που έχει προκαλέσει η έκδοση του στο αναγνωστικό κοινό αλλά και στον διεθνή Τύπο. Κατά καιρούς δημοσιεύονται άρθρα που αναφέρονται στο συγκεκριμένο θέμα, ενώ γεγονότα και καταστάσεις που περιγράφονται σ’αυτά, απεικονίζουν τις πολιτικές διαστάσεις του. Έτσι αποδεικνύεται η σημαντικότητα και σοβαρότητα του ζητήματος που απασχόλησε και απασχολεί την διεθνή κοινή γνώμη. Γι’ αυτό το λόγο, η συγγραφέας θεώρησε απαραίτητη την δημοσίευση της εξέλιξης των γεγονότων γράφοντας το βιβλίο «Πουλημένες οι συνέχεια :Νάντια, χωρίς έλεος.»

ΤΟΡΟΥΝΙΔΟΥ ΚΩΝΣΤΑΝΤΙΝΑ

Ανώνυμος είπε...

ΤΙΤΛΟΣ: Η ΒΙΑ ΣΤΗΝ ΕΛΛΗΝΙΚΗ ΤΗΛΕΟΡΑΣΗ
ΣΥΓΓΡΑΦΕΑΣ: ΣΤΕΛΙΟΣ ΠΑΠΑΘΑΝΑΣΟΠΟΥΛΟΣ

Εκδότης: Καστανιώτη
Έτος έκδοσης: 1999

Tο βιβλίο που έχω επιλέξει αδιαμφισβήτητα θα το έβαζα τόσο σε μια δημοτική όσο και σε μια ακαδημαϊκή βιβλιοθήκη. Το βιβλίο αυτό αποτελεί μια έρευνα που έχει διεξαχθεί από τον Στέλιο Παπαθανασόπουλο σε συνεργασία με μια ομάδα φοιτητών του, του Τμήματος Μέσων Μαζικής Ενημέρωσης του Εθνικού Καποδιστριακού Πανεπιστημίου Αθηνών, στο οποίο είναι επίκουρος καθηγητής. Θέμα της έρευνας του είναι η τηλεόραση και οι επιπτώσεις της. Η τηλεόραση του σήμερα που αποτελεί κυρίαρχο και δημοφιλέστερο μέσο ψυχαγωγίας σε όλες σχεδόν τις χώρες του πλανήτη μας. Στην καθημερινότητα μας είναι σημείο αναφοράς και κριτικής σε μόνιμη βάση από τον ημερήσιο Τύπο, τα περιοδικά, το ραδιόφωνο ως και τις τηλεοπτικές εκπομπές δηλαδή στη δημόσια σφαίρα. Το βιβλίο αυτό με εύληπτο τρόπο παρουσιάζει και εξετάζει τις επιδράσεις της τηλεόρασης στη σύγχρονη κοινωνία. Αναλύει τα ζητήματα που απασχολούν όλο και περισσότερο τους ανθρώπους και τους ερευνητές. Βασικά θέματα είναι η συχνότητα προβολής βίαιων απεικονίσεων, η σχέση της τηλεόρασης με τη σύγχρονη πολιτική, η σχέση της τηλεόρασης με τη δικαιοσύνη και τη διαφήμιση. Η μελέτη αυτή αποπειράται να σκιαγραφήσει και να καταγράψει τις επιδράσεις στο κοινό και τις μεταβολές που έχει να επιφέρει η τηλεόραση.


ΣΤΕΛΙΟΥ ΑΦΡΟΔΙΤΗ

Ανώνυμος είπε...

Τίτλος βιβλίου: Η συναισθηματική νοημοσύνη: Γιατί το «E.Q.» είναι πιο σημαντικό από το «I.Q.»;

Συγγραφέας: Daniel Goleman (Ντάνιελ Γκόλεμαν ή Γκόλμαν)

Μετάφραση:9Άννα Παπασταύρου

Εκδόσεις: Ελληνικά Γράμματα

Χρονολογία: 1998 (στην ελληνική γλώσσα,copyright και στην πρωτότυπη:
1η έκδοση και copyright το1995)

Τιμή: 21 ευρώ

Θέμα: Παράγοντες επιτυχίας κι αποτυχίας στη ζωή, σύγκριση E.Q. με I.Q.,
επιστημονικές έρευνες σχετικά με τις λειτουργίες του εγκεφάλου (Ε.Q.- Ι.Q.)

Βιβλιογραφική αναφορά με το σύστημα Harvard:
ΓΚΟΛΕΜΑΝ, Ντάνιελ, 1995. Συναισθηματική Νοημοσύνη. 16η εκδ.
Αθήνα: Ελληνικά Γράμματα.

Harvard:BATT, Chris, 1998. Information Technology in Public Libraries. 6th ed. London: Library Association Publishing.-παράδειγμα από google



Η Συναισθηματική Νοημοσύνη (E.Q.)



Δυο λόγια για τον συγγραφέα: Ο Daniel Goleman Ph.D., «πατέρας» της Συναισθηματικής Νοημοσύνης (που έγινε best seller), του Πανεπιστημίου του Harvard, με τη διπλή ιδιότητα του ψυχολόγου και του δημοσιογράφου, καλύπτει τα θέματα ψυχολογίας και νευροεπιστημών για το γνωστό, έγκυρο έντυπο των New York Times, ενώ άρθρα του εμφανίζονται σε εφημερίδες και περιοδικά όλου του κόσμου. Δίδαξε στο Harvard και διετέλεσε αρχισυντάκτης του περιοδικού Psychology Today. (Ανάμεσα στα βιβλία του ξεχωρίζουμε τα: "Vital Lies", "Simple Truths", "The Meditative Mind" και "The Creative Spirit".)


Ανάπτυξη του θέματος: Η συναισθηματική νοημοσύνη (emotional intelligence) αναφέρεται στην ικανότητα του ατόμου να αναγνωρίζει και τα κατανοεί τα συναισθήματα τόσο τα δικά του όσο και των άλλων, να τα χειρίζεται αποτελεσματικά και να δημιουργεί διαρκώς κίνητρα για τον εαυτό του. Σύμφωνα με τον συγγραφέα, ένα άτομο με μέτριο I.Q. και υψηλό E.Q. μπορεί να είναι περισσότερο πετυχημένο από ένα ιδιαίτερα ευφυές άτομο, αρκεί να «καλλιεργήσει», τη συναισθηματική του νοημοσύνη. Συναισθηματική νοημοσύνη έχει όποιος διαθέτει ορισμένες «συναισθηματικές δεξιότητες» όπως είναι η αυτοεπίγνωση ή αλλιώς αυτογνωσία, έλεγχο των παρορμήσεων κι αυτοσυγκράτηση, επιμονή, υπομονή, ζήλο, αυτοεκτίμηση, αυτοενεργοποίηση, ενσυναίσθηση, αλτρουισμό και συμπόνια, αυτοπειθαρχία και κοινωνική προσαρμοστικότητα. Αυτοί οι παράγοντες, είναι θεμελιώδεις κοινωνικές δεξιότητες, απαραίτητες για την πρόοδο του ανθρώπινου είδους. Όπως αποδεικνύει ο Goleman, οι ελλείψεις στον τομέα της συναισθηματικής νοημοσύνης οδηγούν σε προβλήματα στον γάμο, στην οικογένεια, στο σχολείο, στην εργασία, ενώ μπορεί να συνεπάγονται ακόμη και προβλήματα υγείας, όπως κατάθλιψη, διαταραχές στην πρόσληψη τροφής, επιθετικότητα., εγκληματικότητα.


Κοινωνικές δεξιότητες: είναι οι δεξιότητες επιρροής, επικοινωνίας, ηγεσίας, καταλυτικής δράσης όσον αφορά την αλλαγή, χειρισμός διαφωνιών, καλλιέργεια δεσμών, συνεργασία, ομαδικότητα.


Ο όρος Εmotional Intelligence (E.I.) ή αλλιώς Emotional Qualification (Ε.Q.) διατυπώθηκε επίσημα, για πρώτη φορά, το 1990 από τους ψυχολόγους Mayer και Salovey ως :
1) Να γνωρίζεις πώς νιώθεις, πώς νιώθουν οι άλλοι και τι πρέπει να κάνεις για αυτό.
2) Να γνωρίζεις τι σε κάνει να αισθάνεσαι καλά, τι σε κάνει να αισθάνεσαι άσχημα και πώς να πας από το "καλά" στο "άσχημα".
3) Η συναισθηματική αυτογνωσία, η ευαισθησία και οι διαχειριστικές ικανότητες που μας βοηθούν να μεγιστοποιήσουμε την μακροπρόθεσμη ευτυχία και επιβίωσή μας.


Πιο πρόσφατα ανανέωσαν τον ορισμό τους: "Η συναισθηματική νοημοσύνη περικλείει την ικανότητα να αντιλαμβάνεσαι με ακρίβεια, να εκτιμάς και να εκφράζεις το συναίσθημα, την ικανότητα να αναδύεις και να γεννάς συναισθήματα όταν αυτά βοηθούν τη σκέψη, την ικανότητα να καταλαβαίνεις το συναίσθημα και την συναισθηματική γνώση, και την ικανότητα να ελέγχεις τα συναισθήματα ώστε να προωθείς τη συναισθηματική και διανοητική ανάπτυξη".


Κριτική αξιολόγηση: To έργο αυτό είναι ένα εξαιρετικό βιβλίο. Περιέχει πραγματικά γεγονότα και επιστημονικές έρευνες. Είναι ένα σημαντικό έργο που μπορεί – με προσωπική προσπάθεια και αυτοβελτίωση – να φανεί χρήσιμο για την επιτυχία μας σε όλους τους τομείς της ζωής.


Ένταξή του σε βιβλιοθήκες: Το βιβλίο αυτό, αν και περιέχει έρευνες και είναι επιστημονικό έργο, μπορεί να ενσωματωθεί σε όλων των ειδών τις βιβλιοθήκες, γενικές και ειδικές, εκτός από παιδικές βιβλιοθήκες. Το θέμα του βιβλίου είναι τέτοιο που αφορά όλους τους ανθρώπους και λόγω της εύκολης διατύπωσής του, μπορεί να διαβαστεί σχεδόν από όλους –εκτός βέβαια από τα μικρά παιδιά.

Σημείωση: Υπάρχει ένα κεφάλαιο στο βιβλίο που αναφέρεται αποκλειστικά στον ανθρώπινο εγκέφαλο. Σύμφωνα με τους συντελεστές του έργου, το κομμάτι αυτό μπορεί να παραλειφθεί.


Σχετικά με το θέμα βιβλία: Η Συναισθηματική νοημοσύνη των παιδιών του Jhon Gottman, Συναισθηματική νοημοσύνη με καρδιά του Steiner Claude, Οδηγίες για την ανάπτυξη της συναισθηματικής νοημοσύνης της Ρένας Διπλάρη, Πρόγραμμα ανάπτυξης συναισθηματικής νοημοσύνης της Βασιλικής Πλωμαρίτου, Συναισθηματική νοημοσύνη: το απλό βιβλίο του Bradberry Travis, Greaves Jean. Και έργα του ίδιου του Daniel Goleman., Κοινωνική νοημοσύνη (2006), Η συναισθηματική νοημοσύνη στο χώρο της εργασίας (1999), Καταστροφικά συναισθήματα (2005), Ο ηγέτης (2002) των Daniel Goleman, Boyatzis Richard, Mckee Annie.


Στέλλα Πομάκη

Ανώνυμος είπε...

ΣΑΜΟΘΡΑΚΙΤΟΥ ΖΑΧΑΡΟΥΛΑ

ΠΑΡΟΥΣΙΑΣΗ ΒΙΒΛΙΟΥ

Παπαρήγα Κωσταβάρα,Καίτη
Βιασμός:το έγκλημα,η δίκη,ο νόμος και οι κοινωνικές αντιλήψεις/Καίτη Παπαρήγα Κωσταβάρα.-Αθήνα:Μεταίχμιο,2007.-
203 σ.;24 εκ..-(μελέτες για το φύλο)
Βιβλιογραφία:σ. 199-203
ISBN 978-960-455-219-1
1.ΒΙΑ ΣΤΙΣ ΓΥΝΑΙΚΕΣ. 2.ΒΙΑΣΜΟΣ. 3.ΣΕΞΟΥΑΛΙΚΑ ΕΓΚΛΗΜΑΤΑ. ІΒιασμός


 Το βιβλίο που επέλεξα διαπραγματεύεται το κοινωνικό φαινόμενο του βιασμού στην Ελλάδα. Δε πρόκειται για ένα λογοτεχνικό βιβλίο, αντιθέτως είναι ένα βιβλίο που περιλαμβάνει έρευνες και μελέτες γύρω από το κεντρικό του θέμα, δηλαδή τον βιασμό.
Η συγγραφέας όντας μέλος ενός φεμινιστικού κινήματος καθώς και δικηγόρος, έχει έρθει σε επαφή με πολλές υποθέσεις βιασμού. Έτσι συγκέντρωσε τα στοιχεία των βιωμάτων της και συνέθεσε αυτό το βιβλίο. Στα πρώτα του κεφάλαια αναλύονται τέσσερις διαφορετικές υποθέσεις βιασμών που έφτασαν στο δικαστήριο και καταδικάστηκαν. Μελετώνται και αξιολογούνται από τα πρώτα κιόλας στάδια καταγγελίας του βιασμού μέχρι και τις δίκες, όλα όσα διαδραματίστηκαν στις τέσσερις αυτές υποθέσεις. Όλοι οι παράγοντες τις δίκες –θύματα, κατηγορούμενοι, διωκτικές και ανακριτικές αρχές, δικαστές, ένορκοι, υπεράσπιση, κοινωνικό περιβάλλον, κάλυψη θέματος από τον τύπο αναλύονται λεπτομερέστερα και ξεχωριστά δίνοντας έτσι μια ολοκληρωμένη εικόνα για το ρόλο που διαδραματίζει ο καθένας σε μια τέτοια υπόθεση. Πρόκειται για ένα αξιόλογο επιστημονικό βιβλίο, το οποίο θα επέλεγα ανεπιφύλακτα για μια ακαδημαϊκή βιβλιοθήκη ή ακόμα και για μια δημοτική βιβλιοθήκη αλλά με την προϋπόθεση της ηλικίας. Δηλαδή κατά τη γνώμη μου δε θα έπρεπε το συγκεκριμένο βιβλίο να απευθύνεται σε όλους τους χρήστες τις βιβλιοθήκης αλλά μόνο στους ενήλικες καθώς το θέμα του βιασμού αποτελεί από μόνο του ένα σκληρό θέμα αλλά και το συγκεκριμένο βιβλίο έχει δύσκολο λεξιλόγιο για παιδιά.
Ωστόσο το κοινό στο οποίο απευθύνεται το εν λόγω βιβλίο θα μείνει απόλυτα ευχαριστημένο από την σφαιρική άποψη που θα αποκτήσει από αυτό. Γενικά πρόκειται για μια πολύ προσεγμένη και καλογραμμένη δουλειά.


Ο ΒΙΑΣΜΟΣ ΣΤΗΝ ΕΛΛΑΔΑ
Σοκ και αποτροπιασμό προκαλούν τα στοιχεία των διωκτικών αρχών που έρχονται στη δημοσιότητα, σχετικά με τη ανεξέλεγκτη δράση των βιαστών στη χώρα μας. Οι γυναίκες που βιάστηκαν τα τελευταία χρόνια στην Ελλάδα έχουν αυξηθεί δραματικά σε σχέση με το παρελθόν. Την ίδια στιγμή, τα «ανθρωπόμορφα κτήνη» που διαπράττουν τα ειδεχθή αυτά εγκλήματα, σπανίως οδηγούνται στη Δικαιοσύνη, είτε επειδή η ταυτότητά τους παραμένει άγνωστη, είτε επειδή τα θύματά τους φοβούνται να καταγγείλουν στις Αρχές ότι βιάστηκαν. Κάθε βιασμός -που ορισμένες φορές καταλήγει ακόμη και σε δολοφονία- αποτελεί πάντα ένα διπλό έγκλημα, κατ' ουσίαν ένα διπλό «βιασμό»: εκτός από τις σωματικές κακώσεις, τα θύματα έχουν να αντιμετωπίσουν για το υπόλοιπο της ζωής τους και τις ψυχικές βλάβες, που είναι πολύ πιο επώδυνες. Οι πληγές της ψυχής από ένα βιασμό σπάνια επουλώνονται. Το θύμα τις κουβαλά για μια ζωή και πολλές φορές καθίσταται προβληματικό, λόγω κυρίως της συμπεριφοράς του κοινωνικού του περίγυρου. Εφιαλτικό, πλην όμως πραγματικό σενάριο αποτελεί το ενδεχόμενο εγκυμοσύνης από βιασμό. Στην περίπτωση αυτή το δίλημμα είναι αμείλικτο: να αφαιρέσεις μια ανθρώπινη ζωή ή να φέρεις στον κόσμο τον καρπό ενός εγκλήματος;
Μέχρι πριν λίγα χρόνια, διαπράττονταν ετησίως στην Ελλάδα 4.500 βιασμοί. Εξ αυτών, στην αστυνομία καταγγέλθηκαν μόνο 270 και έγιναν 183 συλλήψεις υπόπτων. Στα δικαστήρια έφτασαν μόνο 47 για να εκδικαστούν κατόπιν άσκησης ποινικής δίωξης. Το 95,8% των βιαστών δρουν χωρίς συνεργό, προτιμούν το ύπαιθρο και τους δημόσιους κοινόχρηστους χώρους. Οι περισσότεροι βιασμοί σημειώνονται από τις 6 το πρωί έως τις 6 το απόγευμα. Το 53,4% των βιαστών είναι άτομα νεαρής ηλικίας, ενώ το 32,8% είναι μεσήλικες. Το 46,5% των βιασμών γίνεται στην επαρχία. Το 50,9% των βιαστών προέρχεται από τη μεσαία κοινωνικο-οικονομική τάξη και, σύμφωνα με τις εκτιμήσεις των θυμάτων τους, το 31% αυτών είναι αρκετά μορφωμένοι. Τα πιο πάνω στοιχεία είναι προϊόν έρευνας του εγκληματολόγου Άγγελου Τσιγκρή. «Οι βιασμοί πρέπει να ιδωθούν σε συνάρτηση με την αύξηση της εγκληματικότητας, καθώς και με την εκμετάλλευση από τα διάφορα κυκλώματα των αλλοδαπών γυναικών που έχουν έρθει στη χώρα μας, οι οποίες με το φόβο της απέλασης δεν τολμούν να καταγγείλουν τα περιστατικά. Έτσι, υπολογίζεται ότι οι βιασμοί φτάνουν το μεγάλο αριθμό των 5.000 συμπτωμάτων το χρόνο και είναι πιθανόν το μέγεθος αυτό να το ξεπερνούν», ανέφερε μιλώντας σε αθηναϊκή εφημερίδα ο συγγραφέας.

Από το σύνολο των 1.000 γυναικών που ρωτήθηκαν, οι 116 (11,6%) δήλωσαν ότι είχαν πέσει θύμα βιασμού. Οι 6 (ποσοστό 5,2%) είχαν υποστεί κατά φύση συνουσία, οι 4 (3,4%) παρά φύση συνουσία (σοδομισμό), οι 15 (12,9%) στοματική συνουσία, οι 49 (42,2%) είχαν υποστεί κάποια άλλη ασελγή πράξη, ενώ οι 47 (40,5%) είχαν πέσει θύματα απόπειρας βιασμού. Από τις περιπτώσεις που έφτασαν στα αστυνομικά τμήματα προκύπτει ότι ένα ποσοστό της τάξης του 1% ήταν αιμομίκτες. Ακόμη καταγράφηκε ότι ένα ποσοστό της τάξης του 2,2% προέρχεται από το συγγενικό περιβάλλον. Η ταπείνωση (62,1%), η αηδία (74,1%), η οργή (71,6%), η κατάθλιψη (94,5%) και η ενοχή είναι τα συναισθήματα που διακατέχουν τον ψυχικό κόσμο των γυναικών ύστερα από την πράξη βιασμού.
Επιπλέον, όσες γυναίκες - θύματα βιασμού έχουν το θάρρος να καταγγείλουν το βιαστή τους και να φτάσουν μέχρι το δικαστήριο, δεν ξαναζούν μόνο τον εφιάλτη που προσπαθούν μάταια να ξεχάσουν, αλλά βιάζονται για δεύτερη φορά κατά την ακροαματική διαδικασία. Οι εξονυχιστικές ερωτήσεις για τη σεξουαλική ζωή τους και το ερωτικό τους παρελθόν και οι υπαινιγμοί ότι «πήγαιναν γυρεύοντας», τις καθιστούν στην ουσία κατηγορούμενες. Αυτή την κατάσταση θέλησε να αναστρέψει η βρετανική κυβέρνηση με την αλλαγή της νομοθεσίας, έτσι ώστε να μην εξευτελίζονται πλέον στα δικαστήρια τα θύματα του βιασμού. Έτσι, κατατέθηκαν στη βρετανική Βουλή νέα νομοσχέδια, που απαγορεύουν στους συνηγόρους υπεράσπισης των κατηγορουμένων για βιασμό να αναμοχλεύουν το σεξουαλικό παρελθόν των θυμάτων και στους ίδιους τους κατηγορουμένους να εξετάζουν κατ' αντιπαράσταση το θύμα τους. Επί χρόνια οι γυναικείες οργανώσεις διαμαρτύρονταν ότι με τον ισχύοντα τρόπο εκδίκασης των υποθέσεων βιασμών, στην ουσία δεν δικάζονται οι βιαστές, αλλά τα θύματά τους, εφόσον οι συνήγοροι υπεράσπισης απαιτούν απαντήσεις ακόμα και στις πιο προσωπικές πτυχές της σεξουαλικής τους ζωής. Πολλά θύματα αποσύρουν την κατηγορία επειδή δεν μπορούν να αντέξουν την ταπείνωση, τον εκφοβισμό και τον εξευτελισμό που ξέρουν ότι θα υποστούν στο δικαστήριο. Το αποτέλεσμα είναι να μένουν ατιμώρητοι πολλοί βιαστές, και το χειρότερο, να συνεχίζουν την εγκληματική και αρρωστημένη δράση τους.

ΠΡΟΛΗΨΗ

Πάρθηκαν συνεντεύξεις από μια ομάδα βιαστών που βρίσκονται στη φυλακή προκειμένου να μάθουμε ποια θεωρούν αυτοί πιθανά θύματα. Μερικές από τις απαντήσεις που θεωρώ πως είναι χρήσιμο να γνωρίζει κάθε γυναίκα στις μέρες μας ,είναι:

1) Το πρώτο πράγμα που προσέχουν σε ένα πιθανό θύμα είναι το χτένισμα. Είναι πιο πιθανό να επιτεθούν σε μια γυναίκα με αλογοουρά, πλεξίδα ή κάποιο άλλο χτένισμα που τους δίνει τη δυνατότητα να τη χειριστούν καλύτερα. Είναι πιθανό επομένως να επιτεθούν σε γυναίκες με μακριά μαλλιά. Οι γυναίκες με κοντά μαλλιά δεν είναι συνηθισμένες λευκές.

2) Το δεύτερο που παρατηρούν είναι τα ρούχα. Παρατηρούν εάν οι γυναίκες φορούν ρούχα που αφαιρούνται εύκολα και γρήγορα. Επίσης επιτίθενται σε γυναίκες που μιλάνε στο κινητό ή που κάνουν άλλα πράγματα την ώρα που βαδίζουν: αυτό τους δείχνει ότι δεν είναι συγκεντρωμένες, άρα είναι χωρίς άμυνες και μπορούν να τους επιτεθούν εύκολα.

3) Οι ώρες της ημέρας που πιο συχνά επιτίθενται για βιασμό στις γυναίκες είναι μεταξύ 5.00 πμ και 8.30πμ και μετά τις 22.30 (το βράδυ)


4) Οι άντρες αυτοί επιτίθενται σε σημεία που να τους επιτρέπουν να μεταφέρουν τη γυναίκα εύκολα και γρήγορα σε άλλο σημείο όπου δεν θα ανησυχούν να τους πιάσουν. Εάν εσείς προσπαθήσετε να αμυνθείτε εκείνοι συνηθίζουν να προσπαθούν για περίπου 2 λεπτά: πιστεύουν ότι δεν αξίζει τον κόπο περισσότερο, είναι χάσιμο χρόνου.


5) Δήλωσαν επίσης ότι δεν επιτίθενται σε γυναίκες που κρατάνε ομπρέλα ή αντικείμενα που μπορούν να χρησιμοποιηθούν ως όπλα από κάποια απόσταση (τα κλειδιά δεν τους φοβίζουν γιατί για να τα χρησιμοποιήσει το θύμα πρέπει να έρθει πολύ κοντά).


6) Εάν κάποιος σας ακολουθεί στον δρόμο, σε κάποια αυλή ή στο πάρκινγκ, ή αν συναντηθείτε με κάποιον ύποπτο στο ασανσέρ ή σε σκάλες, κοιτάξτε τον κατευθείαν στο πρόσωπο και ρωτήστε τον κάτι, του στυλ «Έχετε ώρα;«. Εάν είναι βιαστής, θα φοβηθεί μήπως αργότερα τον αναγνωρίσετε και θα χάσει το ενδιαφέρον του. Το θέμα είναι να τον πείσετε ότι δεν αξίζει τον κόπο να σας επιλέξει.

7) Εάν κάποιος εμφανιστεί από το πουθενά και σας αρπάξει, φωνάξτε! Η πλειοψηφία των ανδρών ομολόγησε ότι θα άφηνε μια γυναίκα που φωνάζει ή που δεν φοβάται να τσακωθεί μαζί του. Τέλος: συνήθως χτυπάνε ΕΥΚΟΛΕΣ ΛΕΥΚΕΣ. Εάν φωνάξετε, μπορεί να τον κρατήσετε σε απόσταση και είναι πιθανό να φύγει.


8) Να είστε πάντα σε εγρήγορση. Στην περίπτωση που θα αντιληφθείτε περίεργη συμπεριφορά μην την αγνοήσετε. Ακολουθείστε το ένστικτό σας. Είναι προτιμότερο να κάνετε λάθος και να είστε έτοιμες για όλα παρά να σας επιτεθεί κάποιος πραγματικά και να μην το καταλάβετε.

9) Σε οποιαδήποτε περίπτωση κινδύνου, στην περίπτωση που θα πρέπει να φωνάξετε, να φωνάζετε πάντα «ΦΩΤΙΑ! ΦΩΤΙΑ!" και θα ανταποκριθούν πολύ περισσότεροι άνθρωποι (από περιέργεια). Σε περίπτωση που φωνάξετε ”Βοήθεια!" ο περισσότερος κόσμος δεν ανταποκρίνεται, από φόβο.

ΑΝΑΠΤΥΞΗ ΚΑΙ ΔΙΑΧΕΙΡΙΣΗ ΣΥΛΛΟΓΗΣ
ΙΟΥΝΙΟΣ 2008!

κατοπης νικος είπε...

ΑΝΑΠΤΥΞΗ ΚΑΙ ΔΙΑΧΕΙΡΗΣΗ ΣΥΛΛΟΓΗΣ

ΚΑΤΟΠΗΣ ΝΙΚΟΣ
ΔΗΜΟΣΙΕΥΣΗ ΒΙΒΛΙΟΥ ΣΤΟ BLOG
ΤΙΤΛΟΣ : Πλανητική κυριαρχία και ναρκωτικά : Τα ναρκωτικά ως εργαλείο της αμερικανικής εσωτερικής και εξωτερικής πολιτικής.
Συγγραφέας : Κλεάνθης Γρίβας , διδάκτωρ του τμήματος ψυχολογίας του Α.Π.Θ
Χρονολογία έκδοσης : 1997
Είναι 1 βιβλίο που βασίζεται σε μελέτες για την χρήση των ψυχοτρόπων ουσιών , την απαγόρευση τους από τις Η.Π.Α και την χρησιμοποίηση τους ως εργαλείο στην εσωτερική και εξωτερική τους πολιτική. Από την αρχή ο συγγραφέας μας ξεκαθαρίζει πως δεν υποστηρίζει την χρήση των ψυχοτρόπων ουσιών αλλά υπερασπίζεται την νομιμοποίηση τους λέγοντας μας ότι η κοινωνία δεν απειλείται από αυτές αλλά κινδυνεύει από την κατασταλτική πολιτική της κρατικής εξουσίας απέναντι σ ’αυτές . Κάνει 1 αναδρομή από τα χρόνια του μεσαίωνα αναφέροντάς μας ότι κάποιες ουσίες( πχ όπιο , κάνναβη ) δινόταν από τους γιατρούς ως φάρμακο ενώ η πώλησή τους στα φαρμακεία ήταν ελεύθερη . Στην συνέχεια αναφέρει για την απαγόρευση των ναρκωτικών στις Η.Π.Α ανάλογα με τις οικονομικές και πολιτικές της σκοπιμότητες ( εσωτερική πολιτική ) και για την επιβολή των Η.Π.Α για την απαγόρευση και στις υπόλοιπες χώρες του κόσμου , με σκοπό την αμερικανική , στρατιωτική , οικονομική και πολιτική διείσδυση τους στις λιγότερο αναπτυγμένες χώρες ( εξωτερική πολιτική ) . Μετά απο την απαγόρευση αυτή λέει ότι αυξήθηκε ο αριθμός των χρηστών , η κατανάλωση των απαγορευμένων ουσιών , η εγκληματικότητα , η διαφθορά και η αυθαιρεσία ενώ μειώθηκαν τα ατομικά δικαιώματα και οι ελευθερίες . Τελειώνοντας μας δίνει μία σημαντική πληροφορία : ότι οι άνθρωποι μετά την επιλεκτική απαγόρευση ορισμένων ουσιών από τις Η.Π.Α , σε όλο τον κόσμο ξοδεύουν πάνω από 500 δις. δολάρια το χρόνο για αγορά αυτών των ουσιών , ποσό το οποίο εάν ήταν δυνατό μπορούσε να διατεθεί με άλλους τρόπους και θα μπορούσε να εξαλείψει την πείνα την ανέχεια και την αθλιότητα σε όλο τον πλανήτη σε ελάχιστο χρονικό διάστημα .
Είναι ένα βιβλίο πρόκληση , διότι μιλάει για ένα θέμα φλέγον για τις μέρες μας , τα ναρκωτικά , που αποτελεί σημαντικό κοινωνικό πρόβλημα που οι περισσότεροι από εμάς είμαστε αρνητικοί , διαβάζοντας το μας προβληματίζει με τις μελέτες που μας παρουσιάζει ο συγγραφέας .Θα τοποθετούσα σε δημοτικές βιβλιοθήκες , γιατί θα μπορούσε να το διαβάσει ο καθένας , καθώς και σε επιστημονική βιβλιοθήκη για να βοηθήσει κάποιον ερευνητή στην ερευνά του. Δεν θα το τοποθετούσα σε παιδικές βιβλιοθήκες γιατί αν και πρέπει τα παιδία να ενημερώνονται για αυτό το σημαντικό πρόβλημα τα ναρκωτικά , επειδή ο συγγραφέας λέει ότι δεν υποστηρίζει την χρήση τους απλά υπερασπίζεται την νομιμοποίηση τους , τα παιδιά να μην καταλάβουν ακριβώς τι εννοεί .

ΔΗΜΗΤΡΑ είπε...

Το βιβλίο τα θεωρώ πολύ ενδιαφέρον γιατί μιλάει για ένα κοινωνικό πρόβλημα που το έχουνε λίγο παραγκωνίσει.Αναφέρεται σε παιδιά που προέρχονται σε πολλές διαφορετικές χώρες που αντιμετωπίζουν ένα μαγάλο κοίνο πρόβλημα:Είναι παιδιά που καλούνται να βρούν ξανά τις ρίζες τους και να και τις νέες ατομικές και κοινώνικες ταυτότητεςσε καινούργιους τόπους.Στην προσπάθεια τους να ανταποκριθούνε στις απαιτήσεις τις καινούριας τους ζωης βρίσκονται κάτω απο συνθήκες έντασης κι αυτό συνεπάγεται και για την οικογενειακή και ψυχική υγεία τους.
το βιβλίο είναι πρωτότυπο καθώς απευθύνεταισε όλους όσους επιθυμούνε να βοηθήσουν αυτά τα παιδιά ώστε να ανταχθούν ομαλά στο νέο τους περιβάλλον μακριά απο κάθε είδους κοινωνικά προβλήματα , οι οποίοι είναι εκπαιδευτικοί, οι γονείς,συμβούλοι και ψυχολόγοι που θα βρούνε ποικίλες μελέτες που αφορούν τα μέτρα βοήθειας προς τα παιδιά και τις οικογένειες τους ώστε να απομακρυνθούν απο παράγοντες που δυσχαιρένουντην ένταξη των παλιννοστούντων ελληνόπουλων.
Η βιβλιοθήκη στην οποία θα μπορούσε να ενταχθεί είναι σε μια δημάσια διότι μας αφορά όλους και γιατι όχι και σε μία βιβλιοθήκη ιατρικής στον τομέα της ψυχολογίας.